STUDIO56-Saâmgetorschte stenen-Fascinatie en huivering

Hun stam verging, met hen de kennis hunner daân.
geen sage of monument spreekt meer van hun bestaan,
dan ’t eenzaam hunebed, wiens saâmgetorschte steenen
aan ’t graf van ’t opperhoofd een wilde pracht verleenen.

J.Hofdijk, Aeddon, een episch gedicht(1852)

De Havelterberg in Zuidwest-Drenthe is gevormd door opstuwend landijs(180.000-130.000 jaar geleden).Reusachtige gletsjers hadden de ondergrond voor zich uitgeschoven. Voor de vroegste noordelijke boeren hadden de gletsjers enorme stenen achtergelaten die zich in keileem bevonden. Die stenen werden het bouwmateriaal van de hunebedden. Door onderzoek kon worden vastgesteld dat de zwerfstenen in Noord-nederland grotendeels afkomstig zijn uit Oost-Finland. Op de Havelterberg staat een “hunebeddenpaar”,De D53 en D54. Wat we hier zien van hunebed D54 is slechts het geraamte van wat vroeger een heel gesloten grafkamer was, die rustte onder een grote dekheuvel.

Het aardewerk dat als grafgift werd meegegeven heeft inzicht verschaft over het aantal mensen dat in een hunebed werd begraven. In Havelte zijn meer dan 500 potten gevonden.

In het verleden- en misschien ook nog wel in het heden- hebben mensen altijd een zekere fascinatie en zelfs huivering gevoeld voor hunebedden en de plek waar ze zich bevinden. Ronddolende witte wieven of anderszins zouden daar iets mee te maken hebben.