STUDIO 56-Het nieuwe aardappels rooien-2-Du boulot en perspective….
Deze week was duidelijk de-week-van-het-aardappels-rooien. Er is hard gewerkt. In een paar dagen tijd is de oogst binnengehaald.
Vannacht is nog doorgewerkt om de aardappels veilig te stellen voor het natte weer. Het is waarschijnlijk net op tijd, want op dit moment lijkt het wel herfst.
In het vorige log was ik geeindigd bij de berg aardappels die zich aan het vormen was. Hoe hoog die uiteindelijk is geworden, kun je hier zien:
…Een berg piepers….hoe zouden ze smaken…en je zult ze maar moeten schillen…of tellen…
In 3 verschillende soorten licht:
Zou daar nu het spreekwoord: “er als een berg tegenop zien” vandaan komen…
Een paar fietsende dames rijden er op af:
Toen alle aardappels waren gerooid, moesten ze worden afgedekt als bescherming tegen de regen:
En dan volgt het inschuren, ook nog een heel proces:
Terug naar homepage:https://studio562614.wordpress.com/
STUDIO56-Geen veefabrieken voor koeien…Les vaches appartiennent aux prés….
…koeien horen in de wei…
Sinds 1 november 2009 is de naam bio-industrie veranderd in vee-industrie. De term bio-industrie heeft niets te maken met biologische veehouderij. Voor het zonder respect en op grote schaal houden van dieren is de term “vee-industrie” veel geschikter meenden dierenbeschermings-en milieuorganisaties.
In de praktijk betekent het dat runderen niet meer in de wei mogen grazen, waardoor er een enorme productie van mest ontstaat. De situatie schaadt het welzijn van de dieren, maar ook die van mensen. De mestproductie belast het milieu en de veefabrieken ontsieren het landschap.
1. Vader en zoon nemen een kijkje in zo’n stal. Je kunt aan hun gezichten niet zien wat ze vinden van wat ze zien.
2. Ze blijven wel een tijdje staan…
3. En dit is wat ze zien:
4. Persoonlijk zie ik liever dit:
5.Boeren zouden weer gestimuleerd moeten worden om hun koeien in de wei te laten grazen:
6. Als consument kun je ook invloed hebben…
Ggeen goedkoop vlees meer eten, want overheid, supermarkten en boeren interpreteren dit als een teken dat de consument het zo wil. Als meer mensen minder vlees gaan eten, en ook alleen nog biologisch, is dit een signaal dat een verandering nodig is. Dat signaal wordt weliswaar niet opgepakt door de huidige overheid..maar er staan weer verkiezingen voor de deur..en er zijn bedrijven (bijvoorbeeld Campina), die invloed hebben en die er wel iets mee doen.
Koeien die goed in hun vel ziten en gezond zijn leveren goede melk. Daarvoor moeten ze de ruimte hebben om te bewegen, ze moeten lekker kunnen liggen en ze hebben veel frisse lucht nodig.
Als je het daarmee eens bent, ga dan naar: http://www.duurzameveeteelt.nl/ en onderteken het intitiatief.
ga terug naar home page: https://studio562614.wordpress.com
STUDIO56-Het nieuwe aardappels rooien
…staaltje van techniek…
De aardappel is het derde belangrijkste voedingsgewas ter wereld las ik ergens. Het is eind augustus en er is weer volop activiteit rondom de aardappel. Het rooien van “vroege aardappels” is begonnen en dat wordt zeker niet meer met de hand gedaan. De boer in kwestie huurt een loonwerkersbedrijf in, die dan komt aanzetten met enorm groot materieel. In een ochtend is een heel aardappelveld gerooid. Na een paar uur is het land is leeg op een hele hoge berg aardappels na….die moeten nu drogen en gelukkig kan dat , want de zon schijnt….
Het moderne materieel ziet er mooi gekleurd uit en wordt aangetrokken door een tractor. Ik heb er wel iets mee en heb gisteren geprobeerd om een en ander “in kaart te brengen”:
1. Even kijken of alles nog naar wens verloopt:
2. Nog een tractor erachter met laadbak:
3. Ongelooflijk hoe zo’n machine eruitziet:
4. Er begint zich al een bergje te vormen:
5. Aardappels voor dagen, maanden….maar geen jaren… ze moeten toch vrij snel worden verwerkt….
Terug naar homepage: https://studio562614.wordpress.com
STUDIO56-De Biks
Uitstapje naar een voormalige molen annex watergemaal in de Onnerpolder bij Onnen en Haren in de provincie Groningen.
De molen “De Biks”werd in 1857 door molenbouwer Helenius ten Have uit Mensingeweer gebouwd en bemaalde De Onnerpolder (groot 1372 ha) en loosde het overtollige water op de Hunze.
De molen is ondertussen niet meer het officiele watergemaal in de polder. Die functie is overgenomen door een modernere versie gemaal, dat overigens veel minder mooi oogt in het landschap. De molen is nog wel altijd ‘in bedrijf” zei het op vrijwillige basis. Om er te komen vergt wel de nodige inspanning. Er loopt slechts een onverharde weg (de Noorderhooidijk)naar toe. De bedoeling is dat in de toekomst de molen voor wandelaars en fietsers beter te bereiken zal zijn.
De weg naar De Biks is vrij lang,maar al heel gauw zie je hem in de verte liggen:
Type molen: Grondzeiler
Vanuit een andere hoek is het ook mooi om de molen te fotograferen:
Terug naar homepage: https://studio562614.wordpress.com
STUDIO56-Zomer 2012-Onontbeerlijk
…Van verschillende markten thuis…
Centraal deze zomer..niet tegen de zon(parasol), maar tegen de regen….para…..vul zelf maar aan:
Rond 1760 werden in Frankrijk de termen paraplu en parasol wettelijk vastgelegd. De paraplu werd toen in Europa vooral gezien als een product voor welgestelde dames. Nog altijd wordt de paraplu (samen met de bolhoed) gezien als karakteristiek voor de Londense gentleman.Vanaf de Eerste Wereldoorlog werden paraplu’s in massaproductie gemaakt. In de jaren 50 van de 20e eeuw werd de paraplu steeds meer een mode-accessoire.
Terug naar homepage: https://studio562614.wordpress.com
STUDIO56-Zomer 2012-Kleine Vos zoekt onderdak
…al fladderend door het leven…
Vlinders bleven lange tijd weg uit de tuin. Ondertussen heb ik ze alweer gezien de koolwitjes,de citroenvlinder, de Kleine Vos en de Atalanta. Vlinders horen thuis op bloemen om aan hun kostje te komen.
Vreemd genoeg zoekt een kleine vos momenteel “onderdak” in huis. Zou dat nu door al die regen komen? Hele dagen zit ie tegen een tuimelraam aangeplakt. En of je dat raam nu helemaal openzet of zelfs helemaal omkiepert..het maakt niet uit…het vosje blijft zitten waar ie zit…
Kleine Vos of Grote Vos dat is altijd even lastig, maar de Kleine herken je aan de blauwgeblokte “franje” aan de bovenkant van de vleugels. De Grote Vos komt ook veel minder vaak voor.
Hoe komt deze vlinder nu aan zijn eten? Insecten zullen hier ook wel zitten, dus dat is alvast een maaltje. Maar de vlinder houdt ook van zoetigheid….
Etenswaren hou je doorgaans afgedekt, dus daar zal ie niet makkelijk bij kunnen komen.
Ik vind het een prachtig beestje om te zien en hij houdt zich heel rustig. Echt rondvliegen heb ik hem nog niet zien doen. Hij zit de hele dag voor het raam…te wachten…totdat de zon weer gaat schijnen…
Het heeft hier gisteren en vannacht alsmaar geregend, maar nu komt het zonnetje er toch geloof ik weer aan.
Wie weet is de Kleine Vos zometeen vertrokken… en ik ook…een fijne zondag..Agnès
Terug naar homepage:https://studio562614.wordpress.com/
STUDIO56-Zomer 2012-Op de fiets-2-Een beeldverhaal-Le vélo rose-Où es-tu maman….???
Dit keer een serie in kleur. Een meisje staat te popelen om te kunnen vertrekken met haar gloednieuwe roze fiets. Haar moeder blijft maar zitten op de bank en zij wil pronken met haar juweeltje…
1. Mam, gaan we nu?
2. Eindelijk zegt haar moeder dat ze gaan..Yesssssss…
3. Even keren…
4. FF checken of alles nog goed zit achterop…
5. Ja, ik geloof het wel..
6. Ja, we kunnen…
7. Tegen haar moeder die verderop klaar staat: Mam, wacht even, ik kom eraan…
STUDIO56-Van Noord-Groningen naar Zuid-Limburg-Randonnée Grande Route(GR)
…Niemand loopt voor ons, dat doen wij zelf….
Geinspireerd door:http://www.gespinsel.blogspot.nl/
Een Lange-Afstands-Wandelroute (kortweg LAW) is een wandeling die zich uitstrekt over een langere afstand (vanaf ca. 100 km) en die niet rond gaat. Het begin en eindpunt van een LAW liggen dus niet bij elkaar.
Het Pieterpad is zo’n LAW en voert van Pieterburen in Noord Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid Limburg en is daarmee de langste aaneengesloten wandelroute van Nederland.
Het Pieterpad wordt het hele jaar goed belopen. Niet alleen met de voeten, maar ook met hart en ziel. 
Pieterpadlopers zijn echte die-hards. Ze lopen namelijk onder alle omstandigheden. Of het nu warm is of koud, nat of zeer nat…..Het gaat ze namelijk niet alleen om het lopen, maar vooral om wat ze onderweg tegenkomen.
Het Pieterpad is een gemarkeerde wandelroute van 488 km in 27 etappes…..
De route van het Pieterpad is beschreven en gemarkeerd in beide richtingen. In de Pieterpadgids van het NIVON treft u bij elke(topografische) kaart een routebeschrijving aan in de richting noord-zuid en in de richting zuid-noord. U kunt dus net zo goed beginnen in Maastricht als in Pieterburen.
Het lopen van het Pieterpad is bedoeld als een recreatieve ervaring met de nadruk op natuur en cultuur, en niet als een prestatieloop. Toch hebben sommigen de pas erin:
…Met gezwinde pas….
Het Pieterpad voert langs verschillende soorten landschappen:de Groninger klei, de Drentse zandgronden, de Sallandse Heuvelrug, de Achterhoek, het Montferland en tenslotte het langgerekte, gevarieerde Limburg. Ieder gebied heeft daarbij zo zijn eigen karakteristiek, boerderijtypen, dorpen, cultuurlandschap en industrie.
…Bepakt en bezakt….
Pieterpadlopers zijn van alle leeftijden, jong of oud, ze trekken er elke dag weer op uit. Vooral in deze tijd is het druk op het pad. Bepakt en bezakt, luchtig aangekleed of juist dicht ingepakt. Met gezwinde pas of al wat moeizaam lopend.
…Van alle leeftijden…
1. In je eentje:
2. Of met meer…:
Er zijn ook alternatieve routes voor mensen met een hond. Het Pieterpad loopt namelijk ook door beschermde gebieden, waar het verboden is te wandelen met je trouwe huisdier:
Het leuke van het pad is dat je het hele jaar door kunt kiezen voor een bepaald deel en een passend aantal kilometers. En natuurlijk moet je af en toe ook even uitrusten. Er staan bankjes genoeg langs de route:
Komend weekend heeft het Nivon een Vlinderwandelweekend langs het Pieterpad georganiseerd. Het Pieterpad lopen en tegelijkertijd vlinders zien en/of fotograferen. Dat kan op 25 en 26 augustus 2012 . Inschrijven voor een of meerdere etappes kan via : www.vlinderweekend.nl
STUDIO56-Waakzaam ploeterend door het watergroen
De Kuifeend, ook wel Tufted Duck, of Athya fuligula genoemd is een broedvogel, die veelvuldig voorkomt. Hij kan overwinteren maar is ook vaak op doortrek.
Deze foto is genomen in de Onnerpolder bij het Zuidlaardermeer. Het is een gebied van 490 ha waar zich veel weidevogels bevinden. De wegen zijn half- of onverhard en meestal doodlopend, waardoor de rust voor de vogels in het gebied gewaarborgd wordt.
Kuifeenden in (eende)kroos:
De kuifeend is een middelgrote eend. Een volwassen exemplaar is ongeveer 45 centimeter groot (van snavelpunt tot staartpunt) De naam danken de dieren aan de kuif, die zowel het mannetje als vrouwtje hebben. De kuif van het mannetje is heel groot en hangt af. Die van het vrouwtje is veel bescheidener en minder goed zichtbaar.
Opvallend zijn hun kleine, ronde kraaloogjes, waar ze je heel fel mee aankijken:
De kuifeend is een duikeend en brengt het grootste gedeelte van de dag door op het water waarbij hij langdurig duikt op zoek naar voedsel (slakjes, algen, schelpdiertjes, waterplanten) en hij is daarbij niet kieskeurig:
De sterke en vrij scherpgerande snavel, met een flinke verharde punt aan het eind, draagt bij aan de stroomlijn onder water maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen oppikken of afbijten.
Nu lijkt het net of een kuifeend de hele dag niets anders doet dan een beetje ronddobberen of duiken in wat groene prut. Maar niets is minder waar. Een groepje kan ineens opvliegen en dan rakelings langs het water scheren. Dat is een prachtig gezicht, vooral in namiddaglicht. De foto zal technisch wel beter kunnen, maar ik vond het toch een heel mooi moment. Je ziet zelfs een schaduw op het water dat ook nog opspat naar alle kanten. Heel bijzonder ogenblik. Ook is goed te zien dat een kuifeend een witte buik heeft.
En tot slot nog even dit:
STUDIO56-Zomer 2012-Vallen en opstaan
Een harde smak, even heel hard huilen en toen was het stil…. even napruilen nog bij zijn moeder op schoot….
Meer beeld dan woorden….
1. In kleur:
Troost zoeken bij mama:
2. In zwart-wit:
Pleister erop en iets lekkers voor de schrik:
3. Uit de oude doos:
…Niet huilen…daar wordt je groot en sterk van….
Geinspireerd door: http://www.gespinsel.blogspot.nl/
STUDIO 56-Zomer 2012-De wereld draait door…
Zomer, wolken en een berg zand-werk-in-uitvoering belicht:
STUDIO56-Zomer 2012-FF checkuh….
Als je op pad bent moet er af en toe weer even iets gecheckt worden:
1. Waar is mijn portemonnee nou weer?
2. Heb ik mijn fietsleuteltje soms bij jou in de tas gedaan?
3.Ja hoor….. Verdorie…mijn ketting ligt er af….
STUDIO 56-Stroompaleisje in Schipborg
…De aandacht voor architectuur bij de bouw van trafohuisjes(transformatorhuisjes) zal ontstaan zijn door trots op dit destijds nieuwe fenomeen. Later moesten ze worden aangepast aan hun architectonische omgeving…
Trafo-huisjes zijn kleine geheimzinnige, soms half verscholen gebouwtjes met stalen deur en bliksemschichten. En ze zijn er in alle soorten en maten. De een heeft het uiterlijk van een klein woonhuis met rieten dak, de andere lijkt meer op een huisje met fraaie puntgevel of een kubistisch monument. Deze vaak prachtig gemetselde gebouwtjes zijn de omhulsels van transformatoren, die de hoogspanning van de elektriciteitscentrale terugbrengen tot 220 volt.
Vaak kom ik langs een prachtig exemplaar in Schipborg, gemeente AA en Hunze. Een karakteristiek gebouwtje vanwege zijn functie en verschijningsvorm(architectuurstijl). Het dateert van ca. 1930 en is gebouwd in de zgn. Amsterdamse School stijl. Het staat op de provinciale monumentenlijst van Drenthe.
In 2008 werd het onderhoud nog als goed aangemerkt, maar op de foto’s zal te zien zijn, dat er anno 2012 wel weer het een en ander te verbeteren valt.
Een stukje geschiedenis van de electriciteitsvoorziening in Schipborg, Drenthe.
Foto’s en tekst: copyright-2012 Studio 56
Een detail van de gevel:
De voorkant:
Jammer is het dat er een lantaarnpaal voor staat, dat stoort toch wel:
Een detail van de zijkant:
Er zijn een paar fraaie originele ornamenten te zien aan de zijkant. Jammer is dat de raampjes geblindeerd zijn en dat het houtwerk toch wel een likje verf kan gebruiken.
Schipborg Borgweg 48A 9469PE SCHIPBORG trafohuis PM1-0113
In Amsterdamse School stijl
Inventarisatie Provinciale Monumenten:
Inventarisatienummer _____________ PM0347
X- Coördinaat ___________________ 241261,2
Y- Coördinaat ___________________ 565065,1
Straat:__________________________Borgweg 48a
Postcode _______________________9469 PE
Plaats__________________________Schipborg
Inventarisator ____________________MDG
Gemeente_______________________Aa en Hunze
Soort object _____________________transformatorhuisje
Oorspronkelijke functie_____________transformatorhuisje
Huidige functie ___________________transformatorhuisje
Status__________________________Provinciaal Monument
Bouwjaar _______________________ca. 1930
Stijl____________________________Interbellum-architectuur
Onderhoudsstaat_________________goed (2008)
Bronnen________________________Gemeente Aa en Hunze
Kijk ook nog even hier: http://www.bvision.nl/
STUDIO56-Zonnehoed met bemanning
De zonnehoed vind ik een prachtige bloem en dat vinden meerderen met mij… en dan heb ik het over insecten die het heerlijk vinden om er op te landen en er even te vertoeven en te snoepen van al het lekkers wat de bloem heeft te bieden..vandaag gezien:
Zonnehoed met bemanning:
STUDIO56-Lijnenspel-2
…Fotografie is een beeld kaderen in je hoofd….
Een soort van vervolg op mijn eerdere log ” Zon en schaduw-Soleil et ombre-lijnenspel”. Het valt me op dat de schuine lijn in deze foto(die van het watergemaal) desorienterend werkt. Ineens weet je niet meer of je horizon nog wel recht is. Wel heel bijzonder al die verschillende lijnen in dit beeld en dan die prachtige wolken erboven(Ik heb iets met wolken):
STUDIO56-Zon en schaduw-Soleil et ombre-Lijnenspel
… les lignes, les croisillons et les ombres…
Inspirée par:http://leodamgan.wordpress.com/
Niet alleen mensen zijn nu leuk om te fotograferen, maar ook wat de zon met de omgeving doet. Fel zonlicht geeft meestal geen mooi effect op foto’s…alles slaat dood of is te fel belicht, de contrasten worden te hard..geef mij eerlijk gezegd maar een bewolkte dag voor foto’s…toch kan het soms nog leuk uitpakken… het spel van fel licht en schaduw:
In kleur:
En in zwart-wit:
De foto’s zijn genomen op het watergemaal in de Onnerpolder in Groningen
Copyright 2012-STUDIO 56
STUDIO56-Zomer 2012-Aarzeling-Eté 2012-Hésitation
Foto’s maken van landschappen, dieren en bloemen of planten doe ik regelmatig maar foto’s van mensen daarbij heb ik heel lang pas op de plaats gemaakt. Ik durf dat gewoon niet goed. Zelfs niet met een telelens. Toch heb ik sinds de zomer nu echt is losgebarsten in Nederland eens “stiekem” wat uitgeprobeerd. Het is een nieuw onderwerp: Mensen en hun activiteiten in de zomer van dit jaar. Vandaag maak ik een begin. Ik ga de foto’s plaatsen in kleur, zwart-wit en sepia. Ben benieuwd wat jullie kiezen als mooiste resultaat. Laat het me weten, daar leer ik dan weer iets van….Agnès
Photographier des paysages, des animaux, des fleurs ou des plantes….j’aime le faire…. mais photographier des gens je n’osais tellement pas… Maintenant c’est vraiment l’été aux Pays-Bas et j’ai décidé d’essayer un peu. Alors, dès aujourd”hui un nouvel sujet: Les gens et leurs activités pendant l’été de 2012…En couleur, en noir et blanc ou bien en sépia… qu’est-ce que vous en pensez….dites-le-moi….Agnès
1. Mmmm….zal ik naar hem toegaan…? Bon… Ben.. Je vais me rapprocher de ce garçon?
2. …maar wat moet ik dan zeggen?….Ik weet het gewoon niet…. Mais c’est quoi que je vais lui dire….. je n’en sais rien…
3. Uiteindelijk ging ze ervoor…..nee heb je…ja kun je krijgen…Finalement elle a choisi pour l’option de le rapprocher… On a un non, mais un oui…peut-être….
STUDIO56-Foto-van-de-week-Nog net geen bloem
Zondagmorgen, stralend zomerweer, misschien zelfs wel iets te warm en een rondje foto-van-de-week. De foto van mijn kat heeft het tot gisteren nog volgehouden om bovenaan te staan, maar vanochtend zie ik toch een nieuwe nummer 1. Het is de knop van de Hibiscus, die nu overigens in volle glorie staat te bloeien. Het is een prachtige plant en elk jaar weer mooier, maar de uitlopende knop kreeg de hoogste waardering…een fijne zondag…Agnès
STUDIO56-Een reusachtig spinneweb
…Ik kom ze dagelijks tegen, in elk raamkozijn woont er wel eentje…
Geinspireerd door: ReneSmurf: http://www.renesmurf.nl/
Het is duidelijk spinnentijd. Overal zie je spinnewebben met of zonder hun bewoners. Er schijnen wel meer meer dan 40.00 verschillende soorten te bestaan, dus als je er eentje tegenkomt, is het nog niet altijd eenvoudig om hem of haar te herkennen. Lichaamsbouw, gedrag en soort voedsel kan van soort tot soort erg verschillen. Spinnen komen wel in relatief hoge populatiedichtheden voor. En dat is nu te merken. Het lijkt hier soms wel een spinneplaag..
Vanochtend hing er een heel mooi web in de schuur..daar moest ik natuurlijk even een foto van maken, dus die staat hier nu vandaag prominent in dit log…
Veel mensen zijn bang voor spinnen, maar eigenlijk zijn het van dichtbij heel mooie dieren om te zien:
Ik heb net geleerd dat het hier gaat om een kruisspin(De Araneus diadematus). Het is een middelgrote spin die behoort tot de familie wielwebspinnen (Araneidae).(Voor een grotere foto, ff aanklikken links)
De kruisspin is in tegenstelling tot veel andere spinnen geen schuwe soort, maar eentje die vaak midden in het web zit en moeilijk over het hoofd is te zien. De spin wordt ook relatief groot tot zo’n 17 millimeter. De naam is te danken aan de op een kruis gelijkend patroon op het achterlijf dat bestaat uit een groepje lichtere tot witte vlekjes die afsteken tegen de donkerbruine tot gele achtergrondkleur. De kruisspin is in Europa een van de meer algemene soorten. Omdat de kruisspin in beschaduwde, van de wind afgeschermde hogere planten leeft duikt de spin vaak op in tuinen en hierdoor is het een van de bekendste Europese spinnen.
De kruisspin bouwt het web op enige hoogte en vangt voornamelijk vliegende insecten. De spin wordt zelf gegeten door insecteneters zoals vogels. De levenscyclus is tweejarig; de paring vindt plaats in de herfst en de eitjes overwinteren. In de lente komen ze uit en pas het volgende jaar worden de spinnen volwassen.
De kruisspin is door de Europese Arachnologische Vereniging uitgeroepen tot spin van het jaar 2010.
STUDIO 56-Mooi fotogeniek gigantisch uitgebloeid
….voel me klein in het grootse rondom mij….. hele grote schermbloemigen…
Geinspireerd door Merel: http://ogenindeschaduw.skynetblogs.be/
Als bereklauwen in bloei staan, zijn het prachtige planten, maar ook als ze zijn uitgebloeid, vooral als ze tegen zo’n strak blauwe lucht staan:
Of met een paar wolkjes erachter:
Maar ook met wat serieuzere wolken:
conclusie: Bereklauwen zijn altijd mooi om te fotograferen….
STUDIO56-Veelbelovend begin……
van de dag….op het raam regendruppels maar daarachter was al blauwe lucht te zien… of……ik wens iedereen een heel fijne donderdag….Ik ben weg…….Agnès
“De Oogst” van deze dag:
……ochtend-regen-raam-wolken-blauwe lucht-duif-veelbelovend-genieten?-landschap-sloot-uitgebloeide berenklauwen-koeien-Echte Hollandse koeien-Ik hou van je!-zomer 2012…….
De koeien lijken hier wel onecht…..:
En hier liep iemand met zijn hoofd in de wolken:
STUDIO56-Oplossing bloementest-Solution du test floral
De foto van gisteren liet de knop zien van de Hibiscus Syriacus. Hibiscus is er in veel soorten, maar slechts één is geschikt voor buiten en dat is deze. Onder andere ‘Pink Giant’ is een goede soort voor de tuin.
Hibiscus is al sinds mensenheugenis in cultuur. Door die lange historie is het niet meer te achterhalen waar de plant nu precies vandaan komt. Syrië? Of uit China of Japan?
Er zijn veel kruisingen bekend, die hoofdzakelijk slaan op de bloemkleur. Hibiscus zie je overal ter wereld. In de tropen, subtropen of in meer gematigde klimaten. Ze worden op verschillende manieren gebruikt: als solitaire struik, in pot of zelfs als heg. Ook “in het wild” kom je ze tegen. In Nederland zie je in hoofdzaak de variëteit ‘Oiseau Bleu’, die rijkelijk met blauwpaarse bloemen bloeit. Deze variëteit heeft z’n oorsprong in Frankrijk en is in de jaren zestig naar Nederland gekomen. De plant is winterhard.
Rob kwam gisteren als eerste langs en had het ook meteen goed, later kwamen Hanny en Sjoerd daar nog bij. Het is niet makkelijk om zonder context aan een ontluikende knop van een bloem te zien, wat het er voor één is. Knap gedaan dus en iedereen bedankt voor het meedoen.
Ik heb de oiseau bleu in mijn tuin, maar als er aan het eind van de middag zonlicht opvalt dan lijkt de kleur eerder roze dan bleu:
….In de eerste stralen van het avondlicht
toont zij voor het eerst haar gezicht….
Geinspireerd door Merel: http://ogenindeschaduw.skynetblogs.be/
Wat een prachtig “hart” heeft zo’n bloem:
Ongelooflijk ingenieus hoe zo’n knop zich langzaam ontvouwt:
STUDIO56-Test-Kennis van bloemen-Connaissance des fleurs
Bij welke bloem hoort deze knop?-A quelle fleur appartient ce bouton?
STUDIO 56-Tussen Huven en GroB BerBen-een verloren stukje geschiedenis….
We bevinden ons weer in Emsland, Duitsland voor een volgend bezoek aan een serie hunebedden.
Deze keer gaan we richting Berssen. Daar liggen een aantal hunebedden dicht bij elkaar…., een stuk of 7/8 wel te verstaan! De eerste 3/4 hunebedden (klik voor spot), die we aantreffen, zijn niet meer in al te beste staat. Het merendeel is uit elkaar gevallen, incompleet of beschadigd doordat er stukken zijn afgehakt door eerdere bewoners. Op een van de borden, die zijn geplaatst bij deze historische plekken staat beschreven dat veel hunebedden zijn gebruikt voor de bouw van huizen en aanleg van wegen.
De hunebedden zijn niet gereconstrueerd zoals dat in Nederland- met behulp van ijzeren pennen- wel op veel plaatsen het geval is. Is dat nou jammer of juist niet….De vervallen staat van wat eens was heeft zeker iets….Het is in ieder geval authentiek.
Je kunt hier amper meer van een hunebed spreken-wat je ziet zijn een paar verdwaalde stenen in het landschap in een ietwat onwerkelijke sfeer:
Ook worden de terreinen waar de hunebedden of de restanten ervan liggen niet zo goed onderhouden als in Nederland. Eigenlijk heel bijzonder, want de Duitsers zijn rondom hun eigen huis en in hun eigen omgeving veel netter dan wij….Deze stenen zijn aardig overwoekerd…. en als er niets meer aan gedaan wordt dan is zo meteen ook dit sukje historie verdwenen…
Wat ik altijd mooi vind, zijn de mossen die op die grote stenen groeien:
Toch krijg ik de neiging bij die links en rechts verspreide stenen om er iets bij te verzinnen:
Klik voor meer voorbeelden van fotomontage eens op: https://studio562614.wordpress.com/fotomontage/
Als je “de megalithenroute”(die zeer de moeite waard is) zelf wilt gaan rijden in de vakantie, raad ik je aan om van te voren de te bezoeken locaties te noteren en/of de coordinaten in je telefoon te zetten….De hunebedden staan niet, zoals sinds deze zomer heel duidelijk in Nederland, aangegeven op kaartjes en paaltjes.
wordt vervolgd…..
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.