Cesky Krumlov-De burcht
De binnenplaats van de prachtige burcht in Cesky Krumlov(Tsjechië)D
Defoto is geplaatst in het E-Book “Verliefd op Tsjechië” met dank aan Jellie van der Veen
Hierbij de link:https://gallery.mailchimp.com/4f4515485a6550263a0f821bf/files/E_book_Verliefd_op_Tsjechie_.pdf
STUDIO56-Parijs-Vervolg
Uitstapje naar Versailles
In de tuin
Bij Pavillon Apollon
Beeldhouwwerk
Close-up
STUDIO56-Oldtimers-Vervolg
De Fiat 750 is de Zastava 750 (Застава 750), een automodel van de Joegoslavische autofabrikant Zavodi Crvena Zastava. Hij bleef gedurende 30 jaar in productie en was met 923.487 geproduceerde exemplaren een van de bestverkochte modellen van het merk.
Het model is in Servië, Montenegro, Kroatië en Bosnië bekend onder zijn bijnaam Fića (Фићa) of Fićo (Фићo), als Fičo of Fičko in Slovenië en als Fikjo (Фиќо) in Macedonië. De bijnaam Fića is afgeleid van de hoofdpersoon uit een stripverhaal gepubliceerd door de krant Borba gedurende de eerste productiejaren van de auto.
In het kader van een samenwerkingsovereenkomst met Fiat S.p.A. uit Italië, getekend op 12 augustus 1954, verkreeg Zastava talrijke licenties voor de lokale productie van Fiat-personenauto’s en vrachtwagens. De Fiat 600 werd in Italië gebouwd sinds 1955, de Zastava 600 was een ongewijzigde licentiebouw. De productie in Kragujevac begon op 18 oktober 1955. De auto’s werden aanvankelijk samengesteld uit CKD-kits, afkomstig uit Italië of Spanje (SEAT), tot het moment dat de onderdelen lokaal werden vervaardigd. De Joegoslavische versie volgde de evolutie van zijn Italiaanse zus.
In 1961 werd de 600D voorgesteld met een grotere motor van 767 cc (25 pk). In 1962 veranderde de openingsrichting van de deuren (de zogenaamde zelfmoorddeuren vervallen) en wordt de naam gewijzigd in Zastava 750. De auto is dan nog vrijwel identiek aan de Fiat 600, de ontwikkelingen in de Joegoslavische fabriek lopen lange tijd gelijk aan die van Fiat. Verschillen ontstonden vanaf 1970, toen Fiat de productie van dit model staakte.
De Zastava 750 werd ook geassembleerd in Colombia – naast een variëteit aan Amerikaanse Jeeps en andere Fiat-modellen – door Compañía Colombiana Automotriz in Bogotá. Hij werd in Colombia verkocht als Fiat 750Z, van 1977 tot en met 1979.
En deze is gespot in Drenthe, in Emmercompascuüm bij Martin Willems:
Fiat 750(Z)
STUDIO56-Gebouwen-De Crackstate
Heerenveen(Fr.) De Crackstate(Een zgn. Stinse)
Status: Monument
Dit monumentale pand werd in 1648 gebouwd in opdracht van Johannes Sytzes Crack, op de plaats waar al een state uit 1608 stond. De naam is ontstaan door de samenvoeging van de familienaam Crack en het woord state. Bij meer stinsen komt in de naam het achtervoegsel -state voor.
Het gebouw staat aan de Crackstraat in Heerenveen en is omgeven door een gracht.
De brug over de gracht stamt, zoals vermeld op een ingemetselde steen, uit 1775. De poort voor de brug is afkomstig uit de buurt van Hoorn en vermeldt het jaar 1819.
Tot 1833 deed de state dienst als woonhuis van de geslachten van de familie Crack.
Foto: Glas-in-lood afbeelding van de heer des huizes naast de voordeur
Daarna werd het gebouw eigendom van het Rijk.
In 1890 werd een gevangenis bijgebouwd. Meer dan een eeuw diende het pand als gerechtsgebouw en als Huis van Arrest (gevangenis).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd in deze gevangenis gemarteld. Op 15 maart 1945 werden er tien mensen gefusilleerd.
In 1949 werd Crackstate eigendom van de gemeente.
Sinds 1952 doet het pand dienst als gemeentehuis van Heerenveen.
In 1993 werd een nieuw gemeentehuis naast de state gebouwd. De twee panden zijn met elkaar verbonden. De trouwzaal is in het monumentale pand.
Crackstate heeft een toren met een koepeltje, dat waarschijnlijk als uitkijkpost werd gebruikt.
In 1962 werd er een beiaard met 37 klokken in geplaatst, die in 1985 is gereviseerd en werd uitgebreid met twee klokken.
Foto: Beeld in de tuin
Kunst-Beelden in de tuin
De beelden in de tuin(langs de gracht) zijn die van ganzen een eend en een meisje.
Een markant gezicht vooral op de eerste lentedag beschenen door het zonlicht:
STUDIO56-Kunst in de Openbare ruimte
” De Gebroken Lijn”
Kunstenaar: Erik Alkema(Groningen, 1974)
Locatie: Drentse Mondenweg, Nieuw-Buinen(Dr.)
Doel: uitzoeken wat het betekent om je verbonden te voelen met een plek en iets voor de omgeving organiseren met kunst als bindende factor.
Erik Alkema:”Wat meespeelde was dat mijn opa in Nieuw-Buinen is geboren, in een plaggenhut; iets waar ik nauwelijks vanaf wist. Ik ben in Groningen opgegroeid, een stad die veel rijkdom aan de Veenkoloniën heeft te danken, maar op school leerde ik daar niets over. Vrienden in Amsterdam bleken niet eens te weten waar de Veenkoloniën liggen.”
Gaandeweg ontstond een beeld van een gebied dat worstelt met de komst van windmolens en krimp. Waar mensen zich niet gehoord voelen en denken dat ze benadeeld worden.
Erik Alkema:”Er bestaat een idee dat vroeger alles beter was. Het klopt dat bijna alle winkels zijn verdwenen. Vroeger hield de middenstand de middenstand in stand. Maar dat de cafés zijn gesloten, is natuurlijk jammer voor de onderlinge verbondenheid.”
Om in beleidstermen te spreken: de sociale cohesie in de Veenkoloniën zou beter kunnen. Dat is niet makkelijk, constateert Alkema. “Er bestaat rivaliteit tussen de dorpen. Mensen praten op verdedigende toon: het is daar misschien wel gezelliger, maar zij wonen nu eenmaal hier. Tegelijkertijd zijn mensen trots op de geschiedenis van hun plek. Over ieder dorp is wel een boek verschenen, waarin met veel bewondering over het verleden wordt geschreven. Het idee dat dit gebied door mensen is afgegraven, met hun blote handen – dat heeft iets heroïsch.”
Er worden veel plannen gemaakt en subsidies verstrekt voor de Veenkoloniën, weet Alkema. “Philips kwam vanwege de subsidie naar Stadskanaal. Nu weer die windmolens. Niemand die precies weet hoe het zit, wat er gaat gebeuren, hoeveel en hoe groot, en met welke gevolgen. En alles gaat over de hoofden van de mensen heen.”
“De gebroken lijn” werd destijds betaald met geld voor de herinrichting van het landschap, een mooie regeling. Maar de bevolking is nooit bij het kunstwerk betrokken geweest.
“De gebroken lijn” is heden ten dage zowel een stopplek voor fietsers als een plashalte voor automobilisten.
Info: Internet
Oldtimers-Vervolg
Gisteren op bezoek bij een oldtimer restaurauteur.
Voor de deur stond een echte blikvanger:
Een Lancia Aprilia van 1948, type Cabriolet Langenthal(verlengd model)
Overgebracht naar Nederland vanuit Zwitserland, wat kleine reparaties, opgepoetst en direct alweer verkocht. Bijzonder detail is dat het stuur aan de rechterkant zit, maar dat was toen gebruikelijk. Het werd als veiliger beschouwd. (1500cc,48 PK, topsnelheid 135 kmh.)
Een auto voor in “de virtuele garage”(van Sjoerd Laanstra)
STUDIO56-“Kunst” in de openbare ruimte
Bij Hunebed D22, het kleinere “tweeling” zusje van D21, is een heel bijzondere situatie ontstaan. Het Hunebed is in slechte staat. De drie dekstenen liggen er rommelig bij. Als je komt aanlopen herken je het hoopje stenen haast niet als hunebed. De stenen die de dekstenen als het ware nog omhoog zouden moeten houden, liggen onder de grond. Het is het kleinste hunebed in Drenthe en lijkt helemaal “verweven” met een boom die er strak tegenaan staat. Het binnenste van de boom ziet er uit als een waar kunstwerk. Een schril contrast met de grijsgroene hunebedstenen.
Hunebed 22 ligt bij Bronneger(Dr.)
STUDIO56-Watergemaal
Aan de Noorderhooidijk in de Onnerpolder(Gr.) staat een voormalig stoomgemaal, dat werd gebouwd in 1910. In 1927 werd het verbouwd. Het gemaal kreeg toen een dieselmotor en pas in 1957 kwam er electriciteit. Het is geen spectaculair gebouw. Eigenlijk heel eenvoudig en rechthoekig. Momenteel heeft het geen functie meer, maar het is een mooie plek om naar toe te gaan. Je kunt via een brede trap naar boven en genieten van het mooie uitzicht over de Onnerpolder, waar ook Schotse Hooglanders lopen. In de verte de skyline van Groningen…
Contrast tussen het grauwe beton van de trappen en de stralende wolkenhemel:
STUDIO56-Vergane glorie-De Vluchtheuvel-vervolg
Toch blijft de plek me intrigeren en ben ik er nog weer een paar keer langsgeweest. Door het hek heen heb ik geprobeerd iets in beeld te brengen…
Toch niet alleen maar vergane glorie… er is iemand heel “kunstzinnig” bezig geweest:
STUDIO56-Kroningsdag 2013-6
Nu de inhuldiging afgelopen is, neemt de oranjegekte op straat duidelijk toe.
Een historische, “bewogen” dag……
STUDIO 56-Pinetum Anloo-slot
Een arboretum of bomentuin is een bomenverzameling in een (grote) tuin of een park. Zo’n verzameling van veel verschillende soorten bomen (en struiken) kan zijn aangelegd met het doel om kennis en materiaal te vergaren voor de bosbouw of boomkwekerijen, en/of met het doel om een zuiver wetenschappelijke collectie te vormen, en/of met een educatief doel.
Het woord arboretum stamt van het Latijnse ‘arbor’ = boom.
Een pinetum is een naaldbomentuin. Het is een gespecialiseerd arboretum waarin uitsluitend of hoofdzakelijk coniferen zijn aangeplant. Het oudste pinetum van Nederland is “Schovenhorst” bij Putten op de Veluwe.
Men spreekt “pinetum” uit als: pieneetum. Het meervoud van pinetum is: pineta.
In een arboretum of pinetum worden de bomen en struiken al dan niet systematisch gegroepeerd (soms ook geografisch), en wordt er veelal naar gestreefd een zo volledig mogelijk aantal soorten en variëteiten te houden (rekening houdend met de klimatologische omstandigheden). Bij de aanleg van een arboretum wordt er veelal naar gestreefd de afzonderlijke individuen goed tot hun recht te laten komen. Naamgeving en etikettering spelen een belangrijke rol.
Deze foto’s zijn genomen in het Pinetum in Anloo. Voor meer info:http://www.pinetumanloo.nl/
Bij het verlaten van het terrein, lagen er vlak voor mijn fiets nog een aantal “vruchten” van deze soms gigantisch grote coniferen, die ik met heel andere ogen ben gaan bekijken…..®2013-STUDIO 56
STUDIO56-Vergane glorie-deel 1
De Vluchtheuvel
De Vluchtheuvel was een familiepretpark en zwemparadijs gelegen in de bossen in Norg (gemeente Noordenveld).
Na het overlijden van zijn vader erfde horecaondernemer Sjoerd Kooistra het park in 1974. Kooistra legde diverse plannen op tafel bij de gemeente maar kreeg weinig medewerking. Hij heeft het toen verkocht aan de familie Robijn, die het park heeft uitgebreid met een zwembad complex.
In 2000 werd het park aangekocht door de familie Boesveld, van oorsprong kermisondernemers. Al snel werd duidelijk dat de nieuwe eigenaren geen winst konden maken, aangezien het park maar een paar maanden per jaar open en rendabel was.
In januari 2007 werd het complex gekocht door ondernemer Hennie van der Most. Van der Most ventileerde diverse plannen via de pers, waaronder grondige renovatie en mogelijke huisvesting voor kunstenaars, maar deze plannen werden nooit uitgevoerd…….
(wordt vervolgd)
STUDIO56-Avondfotografie-Molenmuseum De Wachter”
De koren- en oliemolen “De Wachter” in Zuidlaren is gebouwd in 1851 en werd in 1989 overgedragen aan de Stichting Koren- en Oliemolen “De Wachter” .
De achtkantige stellingmolen, heeft 2 koppels maalstenen. Tot en met de eerste zaterdag in oktober is de molen nog te bezoeken. Het hele proces van korenmalen is te volgen. En vanaf de stelling bovenin is er een prachtig uitzicht over de omgeving.
Ruim 100 vrijwilligers zijn in en buiten het seizoen in de weer om de cultuurhistorie en ambachtelijkheid van dit molenmuseum te bewaren en toegankelijk te maken voor huidige en toekomstige generaties.
Een avondopname:
STUDIO56-De Soto S15
Vandaag kwam ik wel een heel bijzondere auto tegen, een De Soto S15 uit 1951, die een ruig leven achter de rug heeft. Het uiterlijk is ook veranderd, want het dak is verlaagd. De auto heeft niet meer de allure van de tijd, toen hij net was aangeschaft. De eerste foto(zwart-wit) is genomen in 1953, toen de eigenaar hem zwart had laten spuiten omdat hij hem als taxi wilde gaan gebruiken.
Bron: Flickr-TedXopi2009
Na vele jaren ongebruikt in het gras te hebben gestaan(van 1963-1984),is hij weer in gebruik genomen en heeft hij menig ritje naar het buitenland gemaakt. Anno 2012 ziet de auto er echter nu zo uit:
Het gaat om een De Soto 5LS Sedan Custom uit 1951 en is geschikt voor 8 passagiers. De auto’s worden in Cuba nog als taxi gebruikt. De Soto had meer dan twee miljoen auto’s gebouwd, maar op 30 november 1960 werden de fabriekspoorten gesloten. Het merk de Soto was in 1928 opgericht door Walter P. Chrysler en vernoemd naar de Spaanse ontdekkingsreiziger Hernando De Soto, die eens gouverneur van Cuba was geweest. De Soto was bedoeld voor de “middenklassse”, maar al in 1957 werd duidelijk dat de doorsnee Amerikaan liever een grote slee of een kleine importwagen kocht. In 1961 liep de verkoop terug tot slechts 2.400 stuks. Een bijzonder automerk ging daarmee ten onder.
Zo te zien is de wagen ook als rallye-auto gebruikt:
Toch is er op een andere manier nog geprobeerd om sjeu aan de zaak te geven:
STUDIO56-Foto-van-de-week
Deze week was het heel duidelijk..De Biks is de-foto-van-de-week geworden..met een kleine toevoeging…Fijne zondag…
Klik hier voor de originele foto:https://studio562614.wordpress.com/2012/09/13/studio56-de-biks-vervolg/
STUDIO56-De Biks-vervolg
In de Onnermeerpolder in Groningen staat windmolen/watergemaal de Biks, waarover ik al eerder heb geschreven. Dit keer gefotografeerd onder andere weersomstandigheden en weer uit een andere hoek. Ik vind de molen prachtig liggen in het landschap, ook als je verderweg staat…. er loopt een zand/grind weggetje naar toe en geeft het geheel daarmee nog eens een extra nostalgisch tintje….
STUDIO56-Het meest noordelijke hunebed
Dat is G1..De G van Groningen…
Hunebed G1 ligt ten zuidwesten van Noordlaren in de provincie Groningen.
Het hunebed ligt op een heuveltje in een bosje, dat via een zandweg vanuit Noordlaren is te bereiken. Het is het meest noordelijke van de nog op de oorspronkelijke plaats gelegen hunebedden.
Tot 1982 was dit ook het enige nog bestaande hunebed in de provincie Groningen. In dat jaar werd bij opgravingen nabij Heveskesklooster het nog noordelijker gelegen hunebed G5 gevonden. Dit laatste hunebed ligt niet meer op de oorspronkelijke plaats, maar is tentoongesteld in het Zeeaquarium te Delfzijl. De hunebedden G2, G3 en G4 hebben ooit bij Glimmen gelegen, maar zijn verdwenen. Ruim één kilometer ten zuidoosten van het hunebed in Noordlaren liggen de twee hunebedden D3 en D4 van Midlaren. Die liggen dan weer in Drenthe.
Het hunebed G1 is oorspronkelijk groter geweest. Er resteren nog twee dekstenen, waarvan er één opvallend groot is.
Bij archeologisch onderzoek door Albert van Giffen in 1958 zijn overblijfselen van 150 potten gevonden.
Hunebedden blijven tot onze verbeelding spreken
Het hunebed is erg mooi gelegen. De sfeer kan- in de herfst of in de winter- soms zelfs idyllisch aandoen. Ik ben geen zweverig type, maar voelde toch iets van magie toen ik op deze plek stond. De bomen rondom zorgen voor een bepaalde sfeer.
Helemaal niet bang
Hunebedden worden steeds vaker als klimrek gebruikt.. Kinderen lijken helemaal niet bang te zijn in de buurt van deze magische stenen. Bij sommige locaties blijkt dat overigens niet helemaal ongevaarlijk. En wat zouden de hunebedbouwers ervan vinden….
Een maisoffer
Toch was er ook iemand die blijkbaar “de goden” gunstig wilde stemmen:
Terug naar Homepage:https://studio562614.wordpress.com/
STUDIO56-De Biks
Uitstapje naar een voormalige molen annex watergemaal in de Onnerpolder bij Onnen en Haren in de provincie Groningen.
De molen “De Biks”werd in 1857 door molenbouwer Helenius ten Have uit Mensingeweer gebouwd en bemaalde De Onnerpolder (groot 1372 ha) en loosde het overtollige water op de Hunze.
De molen is ondertussen niet meer het officiele watergemaal in de polder. Die functie is overgenomen door een modernere versie gemaal, dat overigens veel minder mooi oogt in het landschap. De molen is nog wel altijd ‘in bedrijf” zei het op vrijwillige basis. Om er te komen vergt wel de nodige inspanning. Er loopt slechts een onverharde weg (de Noorderhooidijk)naar toe. De bedoeling is dat in de toekomst de molen voor wandelaars en fietsers beter te bereiken zal zijn.
De weg naar De Biks is vrij lang,maar al heel gauw zie je hem in de verte liggen:
Type molen: Grondzeiler
Vanuit een andere hoek is het ook mooi om de molen te fotograferen:
Terug naar homepage: https://studio562614.wordpress.com
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.