STUDIO56-Parijs-Vervolg
Le passe-Muraille
Place Marcel-Aymé
Montmartre
Parijs
Sculpteur: Jean Marais
Naar een verhaal van Marcel Aymé gepubliceerd in 1943.
Het beeld stelt de keurige man Dutilleul voor, die de bijzondere eigenschap had dat hij zonder kleerscheuren door muren kon lopen. Op een dag verliest hij echter deze gave en komt hij vast te zitten in een muur.
STUDIO56-Parijs-Vervolg
Uitstapje naar Versailles
In de tuin
Bij Pavillon Apollon
Beeldhouwwerk
Close-up
STUDIO56-Gebouwen-De Crackstate
Heerenveen(Fr.) De Crackstate(Een zgn. Stinse)
Status: Monument
Dit monumentale pand werd in 1648 gebouwd in opdracht van Johannes Sytzes Crack, op de plaats waar al een state uit 1608 stond. De naam is ontstaan door de samenvoeging van de familienaam Crack en het woord state. Bij meer stinsen komt in de naam het achtervoegsel -state voor.
Het gebouw staat aan de Crackstraat in Heerenveen en is omgeven door een gracht.
De brug over de gracht stamt, zoals vermeld op een ingemetselde steen, uit 1775. De poort voor de brug is afkomstig uit de buurt van Hoorn en vermeldt het jaar 1819.
Tot 1833 deed de state dienst als woonhuis van de geslachten van de familie Crack.
Foto: Glas-in-lood afbeelding van de heer des huizes naast de voordeur
Daarna werd het gebouw eigendom van het Rijk.
In 1890 werd een gevangenis bijgebouwd. Meer dan een eeuw diende het pand als gerechtsgebouw en als Huis van Arrest (gevangenis).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd in deze gevangenis gemarteld. Op 15 maart 1945 werden er tien mensen gefusilleerd.
In 1949 werd Crackstate eigendom van de gemeente.
Sinds 1952 doet het pand dienst als gemeentehuis van Heerenveen.
In 1993 werd een nieuw gemeentehuis naast de state gebouwd. De twee panden zijn met elkaar verbonden. De trouwzaal is in het monumentale pand.
Crackstate heeft een toren met een koepeltje, dat waarschijnlijk als uitkijkpost werd gebruikt.
In 1962 werd er een beiaard met 37 klokken in geplaatst, die in 1985 is gereviseerd en werd uitgebreid met twee klokken.
Foto: Beeld in de tuin
Kunst-Beelden in de tuin
De beelden in de tuin(langs de gracht) zijn die van ganzen een eend en een meisje.
Een markant gezicht vooral op de eerste lentedag beschenen door het zonlicht:
STUDIO56-Kunst in de Openbare ruimte
” De Gebroken Lijn”
Kunstenaar: Erik Alkema(Groningen, 1974)
Locatie: Drentse Mondenweg, Nieuw-Buinen(Dr.)
Doel: uitzoeken wat het betekent om je verbonden te voelen met een plek en iets voor de omgeving organiseren met kunst als bindende factor.
Erik Alkema:”Wat meespeelde was dat mijn opa in Nieuw-Buinen is geboren, in een plaggenhut; iets waar ik nauwelijks vanaf wist. Ik ben in Groningen opgegroeid, een stad die veel rijkdom aan de Veenkoloniën heeft te danken, maar op school leerde ik daar niets over. Vrienden in Amsterdam bleken niet eens te weten waar de Veenkoloniën liggen.”
Gaandeweg ontstond een beeld van een gebied dat worstelt met de komst van windmolens en krimp. Waar mensen zich niet gehoord voelen en denken dat ze benadeeld worden.
Erik Alkema:”Er bestaat een idee dat vroeger alles beter was. Het klopt dat bijna alle winkels zijn verdwenen. Vroeger hield de middenstand de middenstand in stand. Maar dat de cafés zijn gesloten, is natuurlijk jammer voor de onderlinge verbondenheid.”
Om in beleidstermen te spreken: de sociale cohesie in de Veenkoloniën zou beter kunnen. Dat is niet makkelijk, constateert Alkema. “Er bestaat rivaliteit tussen de dorpen. Mensen praten op verdedigende toon: het is daar misschien wel gezelliger, maar zij wonen nu eenmaal hier. Tegelijkertijd zijn mensen trots op de geschiedenis van hun plek. Over ieder dorp is wel een boek verschenen, waarin met veel bewondering over het verleden wordt geschreven. Het idee dat dit gebied door mensen is afgegraven, met hun blote handen – dat heeft iets heroïsch.”
Er worden veel plannen gemaakt en subsidies verstrekt voor de Veenkoloniën, weet Alkema. “Philips kwam vanwege de subsidie naar Stadskanaal. Nu weer die windmolens. Niemand die precies weet hoe het zit, wat er gaat gebeuren, hoeveel en hoe groot, en met welke gevolgen. En alles gaat over de hoofden van de mensen heen.”
“De gebroken lijn” werd destijds betaald met geld voor de herinrichting van het landschap, een mooie regeling. Maar de bevolking is nooit bij het kunstwerk betrokken geweest.
“De gebroken lijn” is heden ten dage zowel een stopplek voor fietsers als een plashalte voor automobilisten.
Info: Internet
STUDIO56-Kunst in de Openbare Ruimte-Glas-in-lood
Detail van een glas-in-lood raam in de Evangelische Kirche in KaldenKirchen(Dld):
1.
2.
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.