Cesky Krumlov-De burcht
De binnenplaats van de prachtige burcht in Cesky Krumlov(Tsjechië)D
Defoto is geplaatst in het E-Book “Verliefd op Tsjechië” met dank aan Jellie van der Veen
Hierbij de link:https://gallery.mailchimp.com/4f4515485a6550263a0f821bf/files/E_book_Verliefd_op_Tsjechie_.pdf
STUDIO56-Gebouwen-De Crackstate
Heerenveen(Fr.) De Crackstate(Een zgn. Stinse)
Status: Monument
Dit monumentale pand werd in 1648 gebouwd in opdracht van Johannes Sytzes Crack, op de plaats waar al een state uit 1608 stond. De naam is ontstaan door de samenvoeging van de familienaam Crack en het woord state. Bij meer stinsen komt in de naam het achtervoegsel -state voor.
Het gebouw staat aan de Crackstraat in Heerenveen en is omgeven door een gracht.
De brug over de gracht stamt, zoals vermeld op een ingemetselde steen, uit 1775. De poort voor de brug is afkomstig uit de buurt van Hoorn en vermeldt het jaar 1819.
Tot 1833 deed de state dienst als woonhuis van de geslachten van de familie Crack.
Foto: Glas-in-lood afbeelding van de heer des huizes naast de voordeur
Daarna werd het gebouw eigendom van het Rijk.
In 1890 werd een gevangenis bijgebouwd. Meer dan een eeuw diende het pand als gerechtsgebouw en als Huis van Arrest (gevangenis).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd in deze gevangenis gemarteld. Op 15 maart 1945 werden er tien mensen gefusilleerd.
In 1949 werd Crackstate eigendom van de gemeente.
Sinds 1952 doet het pand dienst als gemeentehuis van Heerenveen.
In 1993 werd een nieuw gemeentehuis naast de state gebouwd. De twee panden zijn met elkaar verbonden. De trouwzaal is in het monumentale pand.
Crackstate heeft een toren met een koepeltje, dat waarschijnlijk als uitkijkpost werd gebruikt.
In 1962 werd er een beiaard met 37 klokken in geplaatst, die in 1985 is gereviseerd en werd uitgebreid met twee klokken.
Foto: Beeld in de tuin
Kunst-Beelden in de tuin
De beelden in de tuin(langs de gracht) zijn die van ganzen een eend en een meisje.
Een markant gezicht vooral op de eerste lentedag beschenen door het zonlicht:
STUDIO56-Kunst in de openbare ruimte-Gedenkteken Vasalis
Vijf betonnen balken
Op een plateau van gras
Op de langste
En laagste balk
Liggen veldkeien
Met letters
Die de volgende tekst vormen:
IK DROOMDE
DAT IK LAMGZAAM LEEFDE
LANGZAMER DAN DE OUDSTE STEEN
M. Vasalis
Kunstenaar: Erick Ch.M. de Lyon(Den Haag 1954), http://www.rkd.nl/rkddb/(S(t4gnfiykjb3fq2b5byinydyd))/detail.aspx
Locatie: Mensingahoeve, Roden
STUDIO56-Rust roest
Dat is de naam van de molen in Munnekezijl in Friesland.(Gemeente Kollumerland en Nieuwkruisland). Hij wordt ook wel De Munnekezijlster molen genoemd.
Het is een ouwetje. Het bouwjaar was 1856.
Hij werd gebouwd als roggemolen.
Het is een zgn. stellingmolen, een Achtkante Molen. De kap is gedekt met riet en de onderbouw is van steen.
Tot na de Tweede Wereldoorlog bleef de molen in bedrijf, al had het ook anders kunnen lopen: 20 maart 1930 werd de molen getroffen door een windhoos; de as schoof naar voren en beide, vermoedelijk houten, roeden werden gekraakt.
Nu is het een monument. De molen is nog wel maalvaardig, maar tegenwoordig buiten gebruik.
Op zaterdag kun je de molen bezoeken. Dan kun je je melden bij molenaar Jan Ellens, die er direct naast woont.
STUDIO56-Een statige bezoeker
…Reiger…Héron…Fischreiher
Op een rondwandeling op het landgoed van de Havezate Mensinge in Roden trof ik een statige andere bezoeker aan… met beide voeten in het water of in ieder geval idyllisch mooi aan de waterkant…
Bij de havezate hoort ook een prachtig bos.. daarover en over de geschiedenis van dit Rijksmonument dat sinds 1988 opengesteld is als museum…later meer…
STUDIO56-Foto-van-de-week
De foto-van-de-week is geworden de molen uit Zuidlaren. De link naar het blog:
https://studio562614.wordpress.com/2012/09/26/studio56-avondfotografie-molenmuseum-de-wachter/
STUDIO56-Avondfotografie-Molenmuseum De Wachter”
De koren- en oliemolen “De Wachter” in Zuidlaren is gebouwd in 1851 en werd in 1989 overgedragen aan de Stichting Koren- en Oliemolen “De Wachter” .
De achtkantige stellingmolen, heeft 2 koppels maalstenen. Tot en met de eerste zaterdag in oktober is de molen nog te bezoeken. Het hele proces van korenmalen is te volgen. En vanaf de stelling bovenin is er een prachtig uitzicht over de omgeving.
Ruim 100 vrijwilligers zijn in en buiten het seizoen in de weer om de cultuurhistorie en ambachtelijkheid van dit molenmuseum te bewaren en toegankelijk te maken voor huidige en toekomstige generaties.
Een avondopname:
STUDIO56-Foto-van-de-week
Deze week was het heel duidelijk..De Biks is de-foto-van-de-week geworden..met een kleine toevoeging…Fijne zondag…
Klik hier voor de originele foto:https://studio562614.wordpress.com/2012/09/13/studio56-de-biks-vervolg/
STUDIO56-De Biks-vervolg
In de Onnermeerpolder in Groningen staat windmolen/watergemaal de Biks, waarover ik al eerder heb geschreven. Dit keer gefotografeerd onder andere weersomstandigheden en weer uit een andere hoek. Ik vind de molen prachtig liggen in het landschap, ook als je verderweg staat…. er loopt een zand/grind weggetje naar toe en geeft het geheel daarmee nog eens een extra nostalgisch tintje….
STUDIO56-Het meest noordelijke hunebed
Dat is G1..De G van Groningen…
Hunebed G1 ligt ten zuidwesten van Noordlaren in de provincie Groningen.
Het hunebed ligt op een heuveltje in een bosje, dat via een zandweg vanuit Noordlaren is te bereiken. Het is het meest noordelijke van de nog op de oorspronkelijke plaats gelegen hunebedden.
Tot 1982 was dit ook het enige nog bestaande hunebed in de provincie Groningen. In dat jaar werd bij opgravingen nabij Heveskesklooster het nog noordelijker gelegen hunebed G5 gevonden. Dit laatste hunebed ligt niet meer op de oorspronkelijke plaats, maar is tentoongesteld in het Zeeaquarium te Delfzijl. De hunebedden G2, G3 en G4 hebben ooit bij Glimmen gelegen, maar zijn verdwenen. Ruim één kilometer ten zuidoosten van het hunebed in Noordlaren liggen de twee hunebedden D3 en D4 van Midlaren. Die liggen dan weer in Drenthe.
Het hunebed G1 is oorspronkelijk groter geweest. Er resteren nog twee dekstenen, waarvan er één opvallend groot is.
Bij archeologisch onderzoek door Albert van Giffen in 1958 zijn overblijfselen van 150 potten gevonden.
Hunebedden blijven tot onze verbeelding spreken
Het hunebed is erg mooi gelegen. De sfeer kan- in de herfst of in de winter- soms zelfs idyllisch aandoen. Ik ben geen zweverig type, maar voelde toch iets van magie toen ik op deze plek stond. De bomen rondom zorgen voor een bepaalde sfeer.
Helemaal niet bang
Hunebedden worden steeds vaker als klimrek gebruikt.. Kinderen lijken helemaal niet bang te zijn in de buurt van deze magische stenen. Bij sommige locaties blijkt dat overigens niet helemaal ongevaarlijk. En wat zouden de hunebedbouwers ervan vinden….
Een maisoffer
Toch was er ook iemand die blijkbaar “de goden” gunstig wilde stemmen:
Terug naar Homepage:https://studio562614.wordpress.com/
STUDIO56-De Biks
Uitstapje naar een voormalige molen annex watergemaal in de Onnerpolder bij Onnen en Haren in de provincie Groningen.
De molen “De Biks”werd in 1857 door molenbouwer Helenius ten Have uit Mensingeweer gebouwd en bemaalde De Onnerpolder (groot 1372 ha) en loosde het overtollige water op de Hunze.
De molen is ondertussen niet meer het officiele watergemaal in de polder. Die functie is overgenomen door een modernere versie gemaal, dat overigens veel minder mooi oogt in het landschap. De molen is nog wel altijd ‘in bedrijf” zei het op vrijwillige basis. Om er te komen vergt wel de nodige inspanning. Er loopt slechts een onverharde weg (de Noorderhooidijk)naar toe. De bedoeling is dat in de toekomst de molen voor wandelaars en fietsers beter te bereiken zal zijn.
De weg naar De Biks is vrij lang,maar al heel gauw zie je hem in de verte liggen:
Type molen: Grondzeiler
Vanuit een andere hoek is het ook mooi om de molen te fotograferen:
Terug naar homepage: https://studio562614.wordpress.com
STUDIO 56-Stroompaleisje in Schipborg
…De aandacht voor architectuur bij de bouw van trafohuisjes(transformatorhuisjes) zal ontstaan zijn door trots op dit destijds nieuwe fenomeen. Later moesten ze worden aangepast aan hun architectonische omgeving…
Trafo-huisjes zijn kleine geheimzinnige, soms half verscholen gebouwtjes met stalen deur en bliksemschichten. En ze zijn er in alle soorten en maten. De een heeft het uiterlijk van een klein woonhuis met rieten dak, de andere lijkt meer op een huisje met fraaie puntgevel of een kubistisch monument. Deze vaak prachtig gemetselde gebouwtjes zijn de omhulsels van transformatoren, die de hoogspanning van de elektriciteitscentrale terugbrengen tot 220 volt.
Vaak kom ik langs een prachtig exemplaar in Schipborg, gemeente AA en Hunze. Een karakteristiek gebouwtje vanwege zijn functie en verschijningsvorm(architectuurstijl). Het dateert van ca. 1930 en is gebouwd in de zgn. Amsterdamse School stijl. Het staat op de provinciale monumentenlijst van Drenthe.
In 2008 werd het onderhoud nog als goed aangemerkt, maar op de foto’s zal te zien zijn, dat er anno 2012 wel weer het een en ander te verbeteren valt.
Een stukje geschiedenis van de electriciteitsvoorziening in Schipborg, Drenthe.
Foto’s en tekst: copyright-2012 Studio 56
Een detail van de gevel:
De voorkant:
Jammer is het dat er een lantaarnpaal voor staat, dat stoort toch wel:
Een detail van de zijkant:
Er zijn een paar fraaie originele ornamenten te zien aan de zijkant. Jammer is dat de raampjes geblindeerd zijn en dat het houtwerk toch wel een likje verf kan gebruiken.
Schipborg Borgweg 48A 9469PE SCHIPBORG trafohuis PM1-0113
In Amsterdamse School stijl
Inventarisatie Provinciale Monumenten:
Inventarisatienummer _____________ PM0347
X- Coördinaat ___________________ 241261,2
Y- Coördinaat ___________________ 565065,1
Straat:__________________________Borgweg 48a
Postcode _______________________9469 PE
Plaats__________________________Schipborg
Inventarisator ____________________MDG
Gemeente_______________________Aa en Hunze
Soort object _____________________transformatorhuisje
Oorspronkelijke functie_____________transformatorhuisje
Huidige functie ___________________transformatorhuisje
Status__________________________Provinciaal Monument
Bouwjaar _______________________ca. 1930
Stijl____________________________Interbellum-architectuur
Onderhoudsstaat_________________goed (2008)
Bronnen________________________Gemeente Aa en Hunze
Kijk ook nog even hier: http://www.bvision.nl/
STUDIO 56-Tussen Huven en GroB BerBen-een verloren stukje geschiedenis….
We bevinden ons weer in Emsland, Duitsland voor een volgend bezoek aan een serie hunebedden.
Deze keer gaan we richting Berssen. Daar liggen een aantal hunebedden dicht bij elkaar…., een stuk of 7/8 wel te verstaan! De eerste 3/4 hunebedden (klik voor spot), die we aantreffen, zijn niet meer in al te beste staat. Het merendeel is uit elkaar gevallen, incompleet of beschadigd doordat er stukken zijn afgehakt door eerdere bewoners. Op een van de borden, die zijn geplaatst bij deze historische plekken staat beschreven dat veel hunebedden zijn gebruikt voor de bouw van huizen en aanleg van wegen.
De hunebedden zijn niet gereconstrueerd zoals dat in Nederland- met behulp van ijzeren pennen- wel op veel plaatsen het geval is. Is dat nou jammer of juist niet….De vervallen staat van wat eens was heeft zeker iets….Het is in ieder geval authentiek.
Je kunt hier amper meer van een hunebed spreken-wat je ziet zijn een paar verdwaalde stenen in het landschap in een ietwat onwerkelijke sfeer:
Ook worden de terreinen waar de hunebedden of de restanten ervan liggen niet zo goed onderhouden als in Nederland. Eigenlijk heel bijzonder, want de Duitsers zijn rondom hun eigen huis en in hun eigen omgeving veel netter dan wij….Deze stenen zijn aardig overwoekerd…. en als er niets meer aan gedaan wordt dan is zo meteen ook dit sukje historie verdwenen…
Wat ik altijd mooi vind, zijn de mossen die op die grote stenen groeien:
Toch krijg ik de neiging bij die links en rechts verspreide stenen om er iets bij te verzinnen:
Klik voor meer voorbeelden van fotomontage eens op: https://studio562614.wordpress.com/fotomontage/
Als je “de megalithenroute”(die zeer de moeite waard is) zelf wilt gaan rijden in de vakantie, raad ik je aan om van te voren de te bezoeken locaties te noteren en/of de coordinaten in je telefoon te zetten….De hunebedden staan niet, zoals sinds deze zomer heel duidelijk in Nederland, aangegeven op kaartjes en paaltjes.
wordt vervolgd…..
STUDIO56-Het blijft tot de verbeelding spreken…
Hunebedden zijn de grafmonumenten van de z.g. Trechterbekercultuur (TRB). Die cultuur had zo’n 5500 jaar geleden in Noord-Europa een zeer groot verspreidingsgebied: tot in Zweden en Polen aan toe. De TRB mensen bouwden portaal- en ganggraven, die wij nu hunebedden noemen. Ze werden alleen op die plaatsen gebouwd waar in de bodem zwerfkeien voorkwamen die daar groot genoeg voor waren en dat was behalve in Nederland, ook in Noord-Duitsland en Denemarken het geval. Kleinere steengraven (zonder zij-ingang) heten dolmens en komen in een nog ruimer gebied voor. Het slepen met enorme rotsblokken bleef niet tot deze cultuur beperkt. In het neolithicum en de daarop volgende brons- en ijzertijd was het in tal van Westeuropese beschavingen een geliefde bezigheid.
In Nederland vind je de meeste hunebedden in Drenthe: er zijn er in totaal 54. Al eerder heb ik geschreven over deze monumentale graven, die altijd nog voor een mysterie zorgen. Voor mij spreken ze in ieder geval tot de verbeelding.
In Drouwen in Drenthe liggen twee hunebedden dicht bij elkaar. De een wellicht wat ouder dan het ander….
Bij Drouwen in Drenthe liggen meerdere hunebedden, 2 aan de westkant van het dorp, en een derde wat verder naar het westen, terwijl de 5 hunebedden van Bronneger in feite tussen de beide dorpen inliggen.
Voor meer info over de hunebedden in Bronneger, klik op: https://studio562614.wordpress.com/2012/05/08/studio56-monumentale-graven-in-het-landschap-3/
In het verleden zijn er nog meer hunebedden geweest, een bron uit de 18e eeuw spreekt van 16 hunebedden in de “”Marke” Drouwen (ruwweg Drouwen en Bronneger). Al met al lijkt het erop dat het gebied rond Drouwen, Bronneger en Borger een kerngebied voor de hunebedbouwers vormde.
Aan de Steenhopenweg in Drouwen liggen de hunebedden D19 en D20. In 1912 kreeg hunebed D19 als eerste hunebed een modern archeologisch onderzoek(Door D.J. Holwerda). Hij onderzocht later ook D20.
In beide Hunebedden werden veel archeologische vondsten gedaan. D20 zou echter van een latere datum zijn dan D19, en zijn gebouwd in de zgn. Havelte-periode.
Als je wilt lezen wat er op het bordje hierboven staat, klik dan op de afbeelding.
Drouwen is een klein dorp met 500 inwoners, maar in de zomer zijn er veel meer mensen, want de plaats is populair bij toeristen.
De belangrijkste reden hiervoor zijn de bossen en heidevelden rond het dorp, het Drouwenerzand ten noorden van het dorp (tussen Drouwen en Gasselte) en het Drouwenerveld(boswachterij Gieten-Borger) ten westen.
In deze boswachterij heeft staatsbosbeheer het Boomkroonpad gecreëerd, waar je onder de grond en in de kruinen van de bomen informatie over de natuur krijgt.
In het Drouwenerzand zwerft een schaapskudde over de hei. In Drouwen kunt je het telefoonmuseum bezoeken.
Iedere keer als ik weer bij één van die steenhopen sta, dan slaat mijn fantasie op hol:
STUDIO56-Huvener Muhle-Geschiedenis
Met haar combinatie van wind-en watermolen is de Huvener Muhle één van de laatst bewaarde molens in haar soort in Europa. Aanvankelijk werd ze in de 16e eeuw als “normale” watermolen gebouwd voordat ze in 1850/1851 “een opzetstuk” in de vorm van een windmolen kreeg. Deze unieke constructie maakte het mogelijk dat ondanks het regelmatig gebrek aan water regelmatig gemaald kon worden.
In de 20e eeuw braken echter slechtere tijden aan. In de twintiger jaren werd de molen zelfs stilgelegd. In 1950 betekende een ineenstorting van de molenstuw ook het einde van de molen.
In 1955 werd de molen aangekocht door de HeimatVerein Asschendorf-Hummling. Nog datzelfde jaar startte de vereniging een inzamelingsactie, die een dermate grote weerklank vond, dat de restauratie van de molen al in 1957 kon worden afgesloten.
In het kader van de vernieuwingsmaatregelen kon de unieke vakwerkbouw in het onderste gedeelte van de molen behouden blijven.
Tegenwoordig is de uitrusting van de molen nog volledig intact.
Wie wil zien hoe de molen er tegenwoordig uit ziet, kan klikkern op:
https://studio562614.wordpress.com/2012/07/16/studio56-wer-anklofet-der-wirt-aufgethan/
STUDIO56-“Wer anklofet, der wirt aufgethan”
“Wer anklofet, der wirt aufgethan” staat er boven de deur van de Hüvener Mühle in Hüven langs de route der megalithen waarover ik het gisteren had.
De molen dateert van de 16e eeuw, maar functioneert sinds de 19e eeuw als wind-en watermolen, een bijzondere constructie, die je niet vaak ziet. Het geheel ziet er wat schots en scheef uit…van 2003-2006 is de molen gerenoveerd omdat de toegang voor bezoekers toch wel wat gevaarlijk werd….
Zijaanzicht met waterrad:
De bovenkant van de molen van de andere kant. Het was die dag wel wisselend qua(zon)licht:
Naast de molen stroomt een riviertje. Er zit forel in het snelstromende water, maar daarvan was niets te zien:
In de buurt van de molen liggen verschillende locaties met Hunebedden. Daarover later meer…..
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.