STUDIO56-Blog-van-de-week
Het is zondag en een tijdje lang maakte ik dan een blog met de foto of foto’s van de week. Dat is er even bij ingeschoten, maar vandaag wil ik toch nog even aandacht besteden aan een blog dat erg veel bekeken is en op mijn Dashboard nog steeds op nummer 1 staat. Het is het verhaal over de broedponton Maria, die in de haven Delfzijl ligt. Ik vond het zelf ook een indrukwekkend gebeuren en ben blij dat ik er een serie foto’s van heb kunnen maken. Vandaag een aantal foto’s op een soort van ansichtkaart… Je zou er nog “Groeten uit Delfzijl” aan kunnen toevoegen…Fijne zondag…Agnès
Voor wie het blog in kwestie nog(eens)wil lezen, klik even hier:
https://studio562614.wordpress.com/2012/07/30/studio56-broedeiland-voor-sterns/
STUDIO56-Van wilde roos naar rozebottel-De la rose sauvage au gratte-cul(Cynorrhodon)
Wat groeit en bloeit er in augustus?
1…..Heerlijk om jam van te maken….
In de wat kale omgeving van de haven van Delfzijl is weinig groen te bekennen. In de buurt van het broedponton tegen de (scherm)dijk staan wat wilde bloemen, waaronder een wilde roos, die al dik in haar vruchten, die rozebottels heten, zit.
Afbeelding links is aanklikbaar…..
De vruchten zijn klein, eivormig en oranjerood van kleur, en blijven achter nadat alle bloemen aan de struik verdord zijn. Deze (roze(n) bottels zijn er niet alleen maar voor de sier, maar kunnen ook gegeten worden. Ze zijn rijk aan vitamine A, B en C. Er is aangetoond dat rozebottels twintig maal rijker aan vitamine C zijn dan sinaasappelsap en zestig maal rijker dan citroenen.
Als ze met pit en al worden verwerkt hebben ze een vochtafdrijvende werking. De pitten stimuleren namelijk de blaas en nieren. De schillen bevatten echter de meeste vitamines.
De meeste rozebottels worden voor gebruik in het wild geplukt. Toch is het in Nederland niet toegestaan om dat zomaar te doen. Daar moet je dus wel rekening mee houden. Ik heb ze dus ook maar mooi laten zitten. Heb er alleen foto’s van gemaakt. Jammer genoeg zien de bottels aan de struik in mijn eigen tuin er(nog) niet zo mooi uit.
2. Van rozebottel naar….. dit staat wel in mijn achtertuin, je gelooft het of niet…. de inktzwam….Des coprins
Daar ga ik geen jam van maken, en ook geen inkt….nu ziet ie er nog “vers” uit, maar over een paar dagen zien dergelijke zwammen er heel vies en een beetje eng uit…. in Frankrijk zouden ze nu direct zo’n zwam plukken als superdelicatesse…mij niet gezien….
STUDIO56-Creatieve broedplaats voor sterns-Bateau pour protéger des oiseaux
Delfzijl est une ville et une commune des Pays-Bas, dans la province de Groningue situé au sud de l’estuaire de l’Ems. Avec 28 000 habitants, elle est la quatrième plus grande ville de la province. En 1990, la commune a fusionné avec les communes de Termunten et de Bierum.
Dans les années 1950, on a fait des projets portuaires, parce qu’on pensait que Delfzijl serait le port alternatif aux ports d’Amsterdam, Rotterdam et Brême. Ce projet a été un grand échec. L’infrastructure est désormais mauvaise et les entreprises n’ont pas été suffisamment intéressées pour maintenir le port au niveau souhaitable. Ce que vous voyez ici c’est un bateau, “un ponton” pour protéger une espèce d’oiseau, qui s’appelle “le Stern”.
…..heel mooi dat er aan dieren gedacht wordt….
In de haven van Delfzijl is een broedeiland voor sterns ingericht. Groningen Seaports en de Provincie Groningen hebben hiervoor samen 25.000 euro beschikbaar gesteld. Het eiland is ingericht met grind, schelpen en stukken buis.
De broedponton “Maria” ligt nabij de Oostelijke Handelskade en meet ongeveer 950 m2. Er is een laag grind en schelpen aangebracht van ongeveer 10 cm. Ook liggen er gresbuisjes voor de kuikens om in te schuilen. De rand van de ponton is omheind met gaas van 50 cm hoogte zodat de jonge vogels zoveel mogelijk aan boord blijven. Vooral tijdens het ringen is dit een goede preventieve oplossing gebleken. Mocht onverhoopt toch een kuikentje te water raken, dan kan het zijn toevlucht nemen op een vlotje, naast de ponton.
Het drijvende broedeiland is vanaf 2010 een druk bezochte broedlocatie voor sterns waaronder het visdiefje. Sinds 2004 staat het visdiefje op de Rode Lijst met als status ‘kwetsbaar’. In de natuurbeschermingswet staat opgenomen dat er een alternatieve broedvoorziening voor de vogels moet zijn.
Eerder broedden de sterns op het terrein van Wagenborg. Daar werd een nieuwe loods gebouwd, waardoor de vogels weinig plek meer hadden. Op de schermpier, waar vervolgens gebroed werd, werden de visdieven en noordse sterns te veel verstoord. Op een broedponton ontbreken verstorende factoren, zoals recreanten met honden, vossen en ratten. Daardoor halen de visdieven een hoog broedsucces. De vogels vliegen af en aan en maken veel kabaal(Delfzijl ligt 9 km ten westen van de Dollard, in dit weidse kweldergebied huizen kluten, tureluurs en visdiefjes). Een schoonheidsprijs verdient deze creatieve broedplaats overigens niet. Overleg over een permanente oplossing is nog gaande.(Foto hierboven rechts aanklikken)
STUDIO56-De haven van Delfzijl
De Haven van Delfzijl is een handelshaven en een voormalige marinehaven in de gemeente Delfzijl, verbonden met de volle zee door de Eemsmonding van de rivier de Eems, en met het achterland door onder andere het Eemskanaal. De haven van Delfzijl is de op vijf na grootste haven in Nederland. De haven wordt beheerd door Groningen Seaports.
Het is een bijzondere gewaarwording als je met je fiets langs de haven rijdt. Je kunt heel ver kijken, zelfs als het wat heiig is. De gebouwen en de schepen in de haven zijn enorm groot. Je voelt je er al gauw nietig. Grote tot zeer grote schepen varen af en aan. Het is erg leuk om op een pier te gaan zitten of in een restaurantje boven het water. Van daaruit heb je een prachtig uitzicht op het hele gebeuren. Er staat wel een aardig windje langs het water, maar die dag was het redelijk warm.
Om een idee te geven van de verhouding water en lucht en het formaat van mensen daarin, hieronder een foto. Heel in de verte zie je nog een stipje van een boot….
STUDIO56-Simenon en Maigret in Delfzijl-Georges Simenon et Maigret à Delfzijl aux Pays-Bas
Depuis 1966 une statue de Maigret, réalisée par le sculpteur Pieter d’Hont, se trouve à Delfzijl, puisque Georges Simenon a prétendu qu’il avait écrit son premier roman de la série Maigret ici.
Le roman mettant en scène Maigret « Un crime en Hollande » s’y déroule.
“Een klein stadje, tien of hoogstens twaalf straten, geplaveid met mooie rode klinkers, zo regelmatig als de tegels in een keuken, lage huizen van baksteen met veel licht en vrolijk gekleurd houtwerk.”
Zo karakteriseert Commissaris Maigret het Delfzijl van 1930 in het boek “Un Crime en Hollande” van Georges Simenon.
De figuur van de beroemde commissaris Maigret werd bedacht tijdens zijn verblijf in Delfzijl. Ter nagedachtenis van dit feit en ter gelegenheid van de duizendste “Zwarte beertjes-uitgave” werd door uitgeverij Bruna een standbeeld aangeboden aan de gemeente Delfzijl.
Op 3 september 1966 werd het beeld door Georges Simenon zelf onthuld.
Op de foto links:
V.l.n.r.: Jean Gabin,Georges Simenon, Heinz Ruhmann, Rupert Davies en Jan Teulings.
Het duizendste “Zwarte beertje” was een bijzondere Maigret-uitgave. De titel is ” Georges Simenon: Maigret en de zaak Nahour/Georges Sim: Het Kasteel van Roodezand”. Het verhaal speelt in Groningen en werd in 1933 gepubliceerd onder het pseudoniem Georges Sim.
De Maigret-romans(zo’n tachtig!) hebben de naam van Simenon over de hele wereld bekend gemaakt.
Naast de Maigrets heeft de schrijver nog veel meer boeken geschreven. In totaal ongeveer 500.
In 1929 liep Simenon met zijn lekke kotter “Ostrogoth” de haven van Delfzijl binnen. Tijdens zijn gedwongen verblijf onstond de roman “Crime en Hollande”(Maigret in Holland),dat in Delfzijl speelt. In deze eerste “echte” Maigret beschrijft de auteur de geboorteplaats van de Franse speurder: “Het stadje ligt daar als een stuk speelgoed”.
De uitgever gaf de opdracht voor het beeld aan Pieter d’Hont.
De kunstenaar maakte een bronzen beeld, ongeveer 1.50 meter hoog, dat zou komen te staan vlak bij het huis waar Simenon destijds logeerde.
Op 3 september 1966 onthuldde de schrijver het standbeeld van zijn meesterspeurder aan de oever van het Damsterdiep. Hij zei daarbij het beeld precies te vinden zoals hij zich Maigret had voorgesteld.
Bij de korte plechtigheid waren niet alleen een paar buitenlandse uitgevers van Maigret-boeken aanwezig, maar ook enkele Nederlandse en buitenlandse Maigret-acteurs.
Alle aanwezige Maigret-vertolkers staken bij de gelegenheid de voor Maigret zo karakteristieke pijp op.
Op de foto hierboven: Bruno Cremer
Het Groninger Studentencorps “Het Zwarte Beertje” bood Simenon een standaard met vier Goudse pijpen en een tabakspot aan. De schrijver ontving bovendien een replica van het beeld.
Tot over de grens is in kranten aandacht besteed aan de onthulling, maar bij een enquête in 1968 bleek dat maar weinig mensen wisten dat het beeld in Delfzijl staat. Ook vandaag de dag is het nog maar de vraag of het bekend is dat het beeld er staat. Rond 1970 vroeg de uitgever de gemeente Delfzijl het beeld een opvallender plaats te geven, maar daar ging men niet op in. Het staat nog steeds vlak bij de plaats waar de figuur van de meesterspeurder is ontstaan.
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.