STUDIO56-Kunst in de Openbare Ruimte-Glas-in-lood
Detail van een glas-in-lood raam in de Evangelische Kirche in KaldenKirchen(Dld):
1.
2.
STUDIO 56-Tussen Huven en GroB BerBen-een verloren stukje geschiedenis….
We bevinden ons weer in Emsland, Duitsland voor een volgend bezoek aan een serie hunebedden.
Deze keer gaan we richting Berssen. Daar liggen een aantal hunebedden dicht bij elkaar…., een stuk of 7/8 wel te verstaan! De eerste 3/4 hunebedden (klik voor spot), die we aantreffen, zijn niet meer in al te beste staat. Het merendeel is uit elkaar gevallen, incompleet of beschadigd doordat er stukken zijn afgehakt door eerdere bewoners. Op een van de borden, die zijn geplaatst bij deze historische plekken staat beschreven dat veel hunebedden zijn gebruikt voor de bouw van huizen en aanleg van wegen.
De hunebedden zijn niet gereconstrueerd zoals dat in Nederland- met behulp van ijzeren pennen- wel op veel plaatsen het geval is. Is dat nou jammer of juist niet….De vervallen staat van wat eens was heeft zeker iets….Het is in ieder geval authentiek.
Je kunt hier amper meer van een hunebed spreken-wat je ziet zijn een paar verdwaalde stenen in het landschap in een ietwat onwerkelijke sfeer:
Ook worden de terreinen waar de hunebedden of de restanten ervan liggen niet zo goed onderhouden als in Nederland. Eigenlijk heel bijzonder, want de Duitsers zijn rondom hun eigen huis en in hun eigen omgeving veel netter dan wij….Deze stenen zijn aardig overwoekerd…. en als er niets meer aan gedaan wordt dan is zo meteen ook dit sukje historie verdwenen…
Wat ik altijd mooi vind, zijn de mossen die op die grote stenen groeien:
Toch krijg ik de neiging bij die links en rechts verspreide stenen om er iets bij te verzinnen:
Klik voor meer voorbeelden van fotomontage eens op: https://studio562614.wordpress.com/fotomontage/
Als je “de megalithenroute”(die zeer de moeite waard is) zelf wilt gaan rijden in de vakantie, raad ik je aan om van te voren de te bezoeken locaties te noteren en/of de coordinaten in je telefoon te zetten….De hunebedden staan niet, zoals sinds deze zomer heel duidelijk in Nederland, aangegeven op kaartjes en paaltjes.
wordt vervolgd…..
STUDIO 56-Straat der Megalithen-vervolg
“…..Het idee is dat de steen vasstaat op de grond, en sterk met haar verbonden blijft. Een steen kan niet uit zichzelf bewegen. De kwaliteit van een steen is zijn hardheid, het voelt hard aan. Dit in contrast met de intellectuele en psychische kwaliteiten van een mens.Van een ander standpunt bezien zijn ze toch met elkaar verbonden….”
René Magritte
Lähden is een kleine gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen,(4.660 inwoners) en maakt deel uit van het district Emsland.
Net buiten deze plaats op een moeilijk te vinden locatie ligt het tweede hunebed aan de straat der Megalithen dat we bezoeken.
Anders dan in Nederland worden de hunebedden alleen met een nummer aangegeven ( niet met een letter ervoor, bijvoorbeeld D54 bij havelte-zie een eerder blog)
Het gaat hier om nr. 866/EL20 het is station 17C langs de straat der Megalithen.
In Nederland worden de hunebedden goed schoon gehouden, maar in Duitsland ligt dat anders. In ieder geval zag dit graf er behoorlijk verwaarloosd uit. De stenen leken uit elkaar geslagen en er ontbrak ook het een en ander. Verder was de plek nauwelijks toegankelijk.
Het gaat wel om een groot hunebed- 25 m lang en 7 m breed- en was ooit omgeven door twee smalle cirkels met kleinere stenen. De kamer bestond uit 15 zgn. jukken, die bestonden uit 2 muurstenen en een sluitstuk(deksteen). Van de oorspronkelijk 15 dekstenen zijn er nog maar tien over. Ook, de stenen van de zuidelijke ingang zijn verdwenen.
Het gaat hier om een zgn. passagegraf.
De stenen lagen voor een groot deel verscholen in onkruid:
En waren behoorlijk uit elkaar geslagen:
Zootje ongeregeld:
Als je goed kijkt, zie je hier misschien een gezicht en profil:
De mosvorming op de stenen vind ik altijd een mooi gezicht:
Omdat je niet precies weet wat het ware verhaal is achter het ontstaan van de hunebedden, is het leuk om daar eens je eigen fantasie op los te laten…..
kraaien…monsters…misschien nog andere wezens…
wie het weet mag het zeggen….
STUDIO 56-Wijze(eenzijdige)blik
Bij het verlaten van het terrein keek een wijze blik me nog eenmaal aan… een beetje eenzijdig dat wel…
Einde van een leuk bezoek aan deze bijzondere molen, die het bekijken zeker waard is..er is tevens een goed restaurant “”next door” met een zeer klantvriendelijke bediening en heerlijk eten.
STUDIO56-Test jezelf
Bij de ingang van de molen(De Huvener Muhle) hangt een bordje waarmee je jezelf kunt testen voordat je naar binnengaat…voor de Duitssprekenden onder ons:
STUDIO 56-Vos op de molen
Hoog in de molen (op de balk van de vang=rem) staat een afbeelding van een vos. Eenmaal thuis heb ik eens opgezocht wat hiervan de betekenis zou kunnen zijn.
Er zijn 2 mogelijkheden. Een vos zou ervoor zorgen dat de muizen niet de overhand krijgen in de molen en/of een bescherming zijn tegen brand. Weer wat geleerd. De vos staat hieronder:
STUDIO56-“Wer anklofet, der wirt aufgethan”
“Wer anklofet, der wirt aufgethan” staat er boven de deur van de Hüvener Mühle in Hüven langs de route der megalithen waarover ik het gisteren had.
De molen dateert van de 16e eeuw, maar functioneert sinds de 19e eeuw als wind-en watermolen, een bijzondere constructie, die je niet vaak ziet. Het geheel ziet er wat schots en scheef uit…van 2003-2006 is de molen gerenoveerd omdat de toegang voor bezoekers toch wel wat gevaarlijk werd….
Zijaanzicht met waterrad:
De bovenkant van de molen van de andere kant. Het was die dag wel wisselend qua(zon)licht:
Naast de molen stroomt een riviertje. Er zit forel in het snelstromende water, maar daarvan was niets te zien:
In de buurt van de molen liggen verschillende locaties met Hunebedden. Daarover later meer…..
STUDIO56- Straat der Megalithen
In Duitsland, In Emsland is een zgn. Megalithenstraat/route, waarlangs meer dan 70 hunebedden liggen die stammen uit ca. 3500-2800 voor Christus. Het is een ware belevenis om de route te rijden. De hele afstand is een beetje teveel van het goede, maar een aantal locaties bezoeken is wel mogelijk op 1 dag. De route loopt van Osnabruck naar Oldenburg.
Op de route ligt o.a. Freren. Het hunebed aldaar ligt verscholen in het groen, een stukje het bos in.(Het Alt-Frerener Forst)
Ik vind dit een erg mooie plek, vooral nu met het verse groen om het hunebed heen. Het is een behoorlijk groot graf.(Lengte 20 meter) Er missen wel stenen, maar de karakteristieke kamer is nog wel te zien.
Auf 330 Kilometern leitet Sie die Ferienstraße zu 33 spannenden archäologischen Stationen durch Nordwestdeutschland. Auf diesem Weg finden Sie mehr als 70 Großsteingräber, die aus der Jungsteinzeit (etwa 3500-2800 vor Christi Geburt) stammen.
.Die Straße der Megalithkultur soll zu einem besseren Verständnis der Lebenswelten von Menschen beitragen, die vor über 5000 Jahren in Nordwestdeutschland gelebt haben.
An den 33 Stationen sollen die Gräberfunktion bzw. Konstruktion, die Jenseitsvorstellungen, das Naturverständnis und das Alltagsleben thematisiert werden. Die Ferienstraße führt in einzelnen Fällen zu bronze- und eisenzeitlichen Grabhügelgruppen aus jüngerer Zeit.
Die Straße der Megalithkultur verläuft über das Gebiet von Osnabrück, Ostercappeln, Belm-Vehrte, Wallenhorst, Bramsche, Ankum, Berge, Bippen, Fürstenau, Freren, Thuine, Lingen (Ems), Meppen, Sögel, Werlte, Lastrup, Cloppenburg, Visbek, Großenkneten, 
Wildeshausen, Dötlingen, Ganderkesee und Oldenburg.
Mijmeren over heel lang geleden…..Klik ff op de afbeeldingen hiernaast….
Te bestellen als kaart of poster via: waar0210@planet.nl
Een impressie:
STUDIO56-Crucifix-vervolg
In Wegberg had ik al een crucifix gefotografeerd… Mariakappelletjes en Kruisbeelden zie je veelvuldig in Duitsland… In Thuine zag ik deze… en wel heel bijzonder, omdat er een arm ontbreekt…De lucht is nu wel iets vrolijker, maar zo’n beeld stemt toch altijd tot nadenken…
Vanuit een andere hoek:
En frontaal:
Photoshop-effect:
STUDIO56-Verdwaald
Anders dan in Nederland zijn de Hunebedden in Duitsland niet altijd even makkelijk te vinden. Ook al heb je een hele route uitgestippeld met de benodigde coordinaten is het niet altijd duidelijk waar zo’n graf nu precies ligt. Op de eerste locatie ging het dus ook helemaal mis. Je komt van alles tegen onderweg…….
maar geen hunebed te zien. Gelukkig was het prachtig weer en was een fikse boswandeling eigenlijk helemaal niet verkeerd………
STUDIO56-Grootste graf uit de Trechterbekercultuur
Twee weken geleden op weg naar Duitsland, naar Thuine, een gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen, in het districht Emsland op zoek naar een aldaar gelegen hunebed. Het is zo’n anderhalf uur rijden vanuit Drenthe.
Thuine is een kleine gemeenschap. Het telt nog geen 2.000 inwoners.
Het dorp heeft wel geschiedenis. Naast een katholieke kerk, een Franciscanerklooster en een Poolse oorlogsbegraafplaats vindt je er ook het meest indrukwekkende hunebed van Noordwest Duitsland.
Met maar liefst 17 dekstenen (er ontbreken slechts 3) en een lengte van 26,5 m is dit de grootste bekende grafkamer van de Trechterbekercultuur. Uniek is de dubbele ring van kransstenen die bovendien nog vrij compleet is. Het lijkt er op dat ook in het verleden dit graf zoveel ontzag heeft ingeboezemd dat zelfs keienrovers er af zijn gebleven.
Thuine ligt ca. 10 km ten oosten van Lingen op slechts 35 km van de grens met Nederland. Het hunebed ligt direct ten noorden van het dorp in de bossen en is goed bereikbaar.
In het wapen van het dorp staat het hunebed vermeld.
Wat je in Nederland niet ziet en in Thuine wel is een fantastisch opgezette picknickplaats of in ieder geval een plek waar je droog kunt zitten en eventueel iets kunt eten of drinken:
Wat je hier ook niet ziet zijn de prachtige bordjes bij iedere locatie met een mooi gedicht:
STUDIO56-Kaldenkirchen-Evangelische Kirche-vervolg
Als er door de eeuwen heen geen initiatief was geweest om dingen te bereiken………
De kerk ligt in feite in een soort hofje, die qua kleuren mediterraan aandoet. De “”via Oicumenica” richting ingang heeft een roze kleur en de buitenkant van de kerk is geel, een kleur die je overigens veel ziet in Duitsland.
Opvallend is de positie van de graven, die normaal gesproken in de vloer van een kerk liggen. In dit geval bevinden ze zich aan de buitenkant van de kerk. Het gaat om dekstenen van graven van bemiddelde inwoners van Kaldenkirchen of donateurs van de kerk, die zich voor aanzienlijke bedragen in de kerk lieten begraven. Het geldbedrag was bestemd voor de armenkas. In de platen zijn de namen, persooonlijke info, zoals familienaam en beroep te lezen en zijn er vaak bijbelversen en een familiewapen uitgehouwen.Opvallend is ook dat er veel Nederlandse teksten op de platen staan. Lange tijd was Nederlands ook de voertaal in de kerk(zie vorige blog) Aan het begin van de 20e eeuw werd de kerk opnieuw gerestaureerd en werden de dekstenen(platen) van de graven naar de voorkant van de kerk verplaatst. Ze hingen toen naast de ingang. In 1965 werd de kerk voor de tweede keer gerestaureerd en werden de platen verplaatst naar de zijkant van de kerk, waar ze zich nog steeds bevinden.
Detail van een grafsteen:
Een iets beschadigde grafplaat met Nederlandse tekst:
STUDIO56-Kaldenkirchen-Evangelische Kirche
Naast de grote katholieke kerk in Kaldenkirchen is er-een beetje verscholen-een Evangelische kerk of liever gezegd kerkje. Gebouwd tussen 1672 en 1674, nadat in 1670 de oude kerk met bijgebouwen helemaal afgebrand was. De nieuwe kerk mocht niet aan de straatkant staan en mocht ook geen klokkentoren hebben om spanningen met de Katholieke bevolking te vermijden. Het interieur van deze kerk is ook veel soberder dan wat je meestal ziet in een Katholieke kerk. De kerk is gebouwd met behulp van opbrengsten uit collectes die tijdens de diensten werden gehouden, maar ook met gelden die uit Nederland afkomstig waren. Tot het midden van de 19e eeuw werd er Nederlands gesproken tijdens de dienst en werd er in het Nederlands gepreekt, omdat veel predikanten uit Nederland kwamen.
1. De kerkdeur van binnenuit gezien met daarnaast een affiche met informatie .
2. De voordeur
Het was moeilijk om hier te fotograferen….de ingang van de kerk bevindt zich in een achteraf-heel smal straatje-waar je geen afstand kon nemen.. wel een heel mooi doorloopstraatje:
4. Grafstenen aan de zijkant van de kerk
Wat ik nog nooit eerder had gezien… grafstenen in de gevel, in de zijkant van de kerk in plaats van in de vloer in de kerk…..een detail van zo’n steen:
Wordt vervolgd……
STUDIO56-Schwartz, Rot, Gold
Vorige week was het oranjegeweld in Nederland al uitgeraasd, maar in Duitsland daarentegen leeft het gebeuren nog steeds. Dat is ook duidelijk te zien in het straatbeeld. De kleuren van de Duitse vlag op de auto(spiegels), op motoren, bussen, kinderwagens en als versiering op je kind. In dit geval een heel mooi contrast, de nationale kleuren vallen goed op in combinatie met de witte outfit:
STUDIO56-Kroonjuwelen in Kaldenkirchen
“Vriendschap is belangrijker dan goud en juwelen”
Di Mario
Gisteren had ik al een blog over een bronzen beeld in het centrum van Kaldenkirchen in Duitsland. Ben daar vorige week beland op doorreis naar Wegberg. Het plaatsje heeft een grote kerk en is daarom ook bekend en een iets kleinere kerk, waar ik uitgebreid ben gaan kijken, maar daarover later meer. Heb eerst een rondje door het centrum gemaakt. Daarbij vallen direct de gevels van een aantal winkels op. In Noord-Nederland zou je die niet aantreffen. De eerste is die van een “Perlen en Juwelen” zaak, die je in Nederland wellicht een juwelier zou noemen. Opvallend zijn de zoete kleuren en de afbeelding van de kikker op het raam. De kikker is afkomstig uit het sprookje “De Kikkerkoning” van de Gebr. Grimm, een heel bekend sprookje in Duitsland, maar ook bij ons. De kikker wilde echter geen goud en juwelen aannemen in ruil voor verrichte diensten. Hij wilde slechts vriendschap.
De winkel bevindt zich in de Kehrstrasse, vlakbij de grote kerk, die nu overigens in de steigers staat. Ik vond het een mooi zaakje en heb er zelfs een ketting gekocht met kleurige edelsteentjes.
Alleen in ruil voor vriendschap zou de kikker later veranderen in een echte prins….maar die was niet te vinden in de winkel.
De bediening was er wel heel persoonlijk en vriendelijk.
Van dat textielhuis heb ik weinig gezien overigens, dat is een beetje een mysterie…
Gevels kijken in het buitenland is een leuke bezigheid en voor deze hoef je niet eens zo ver.
Link naar de site van deze winkel: http://www.schummers.de/
STUDIO56-Kaldenkirchen-Sigaar uit eigen doos
In Kaldenkirchen net over de grens bij Venlo werkte de mensen vanaf het begin van de 19e eeuw tot aan de 1e wereldoorlog voornamelijk in de sigarenindustrie. Als je het centrum in loopt, herinnert een standbeeld van een sigarenmaker daaraan. Toch lijkt het plaatsje meer bekend door zijn mooie oude kerk en door het oude stationnetje. Ook op Internet zijn er weinig tot geen foto’s te vinden van dit beeld. Om te beginnen een detail:
Een tipje van de sluier verder opgelicht:
Een sigarenmal:
En 1 reservemal:
De finale, het beeld in zijn geheel:
Gedenkplaat met vermelding van de maker van het beeld:
STUDIO56-Essen wie Gott in Frankreich
In Wegberg, even over de grens in Duitsland, nog amper uitgestapt zag ik een zaakje dat helemaal in mijn style is…. Een Baguetterie met een ware Eiffeltoren in het logo… ik zat toch in Duitsland? De regel eronder maakte me dat dan ook weer duidelijk:”Essen wie Gott in Frankreich”..Ik heb er een salade gegeten…une salade “Provence”…en daaraan merkte ik ook dat ik niet in Parijs was…maar toch heel leuk… toeval bestaat niet…..of…..???!!!..Volgens René is dit overigens niks bijzonders, want het logo van de Eiffeltoren is zelfs in Winschoten te zien….
STUDIO56-Crucifix
Bovenop het Mariakapelletje in Wegberg staat ook nog eens kruisbeeld, ook wel crucifix genoemd. Het is een symbool uit de christelijke traditie. Het lichaam van de gekruisigde Christus is op een kruis bevestigd om de lijdensweg van Jezus te benadrukken. Het bestaat in allerlei vormen en maten, van meters hoog tot centimeters klein. Een crucifix wordt vooral in rooms-katholieke kringen gezien. Protestanten geven de voorkeur aan een kruis zonder Jezusfiguur.
Het woord is afgeleid van het Latijnse cruci fix, dat “aan een kruis vastgemaakt” betekent.
Bijna altijd draagt de gekruisigde Christus een lendenschort, hoewel dat in strijd is met de Bijbelteksten. Verder rusten de voeten van de gekruisigde vaak op een sokkel, wat evenals de lendendoek een onjuiste weergave is.
STUDIO56-Wegberg(Dld)-Levensgevaarlijk(e)Maria(af)beeld(ing)
Gisteren was ik in Duitsland en heb daar een aantal foto’s gemaakt. Opvallend zijn de vele Mariabeelden langs de weg of in dorpskernen. In Nederland zie je ze vooral in Limburg en in Brabant, maar hier in het Noorden kennen we dat niet. Goede reden voor mij voor een foto.. Toch zijn het niet allemaal echte beelden. Dit exemplaar is een geschilderde versie van Maria.De verering is er zo te zien niet minder om….
Maar zo sereen bleek deze plek toch niet te zijn, kijk maar eens goed op onderstaande foto:
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.