STUDIO56-Kunst in de Openbare ruimte
” De Gebroken Lijn”
Kunstenaar: Erik Alkema(Groningen, 1974)
Locatie: Drentse Mondenweg, Nieuw-Buinen(Dr.)
Doel: uitzoeken wat het betekent om je verbonden te voelen met een plek en iets voor de omgeving organiseren met kunst als bindende factor.
Erik Alkema:”Wat meespeelde was dat mijn opa in Nieuw-Buinen is geboren, in een plaggenhut; iets waar ik nauwelijks vanaf wist. Ik ben in Groningen opgegroeid, een stad die veel rijkdom aan de Veenkoloniën heeft te danken, maar op school leerde ik daar niets over. Vrienden in Amsterdam bleken niet eens te weten waar de Veenkoloniën liggen.”
Gaandeweg ontstond een beeld van een gebied dat worstelt met de komst van windmolens en krimp. Waar mensen zich niet gehoord voelen en denken dat ze benadeeld worden.
Erik Alkema:”Er bestaat een idee dat vroeger alles beter was. Het klopt dat bijna alle winkels zijn verdwenen. Vroeger hield de middenstand de middenstand in stand. Maar dat de cafés zijn gesloten, is natuurlijk jammer voor de onderlinge verbondenheid.”
Om in beleidstermen te spreken: de sociale cohesie in de Veenkoloniën zou beter kunnen. Dat is niet makkelijk, constateert Alkema. “Er bestaat rivaliteit tussen de dorpen. Mensen praten op verdedigende toon: het is daar misschien wel gezelliger, maar zij wonen nu eenmaal hier. Tegelijkertijd zijn mensen trots op de geschiedenis van hun plek. Over ieder dorp is wel een boek verschenen, waarin met veel bewondering over het verleden wordt geschreven. Het idee dat dit gebied door mensen is afgegraven, met hun blote handen – dat heeft iets heroïsch.”
Er worden veel plannen gemaakt en subsidies verstrekt voor de Veenkoloniën, weet Alkema. “Philips kwam vanwege de subsidie naar Stadskanaal. Nu weer die windmolens. Niemand die precies weet hoe het zit, wat er gaat gebeuren, hoeveel en hoe groot, en met welke gevolgen. En alles gaat over de hoofden van de mensen heen.”
“De gebroken lijn” werd destijds betaald met geld voor de herinrichting van het landschap, een mooie regeling. Maar de bevolking is nooit bij het kunstwerk betrokken geweest.
“De gebroken lijn” is heden ten dage zowel een stopplek voor fietsers als een plashalte voor automobilisten.
Info: Internet
STUDIO56-Architectuur-Zuidhorn
Zuidhorn(Provincie Groningen-ca.19.000 inwoners) heeft in 1997 een nieuw gemeentehuis gekregen. Het is dus inmiddels alweer 17 jaar oud, maar nog steeds een opvallend(markant) gebouw.
Het gemeentehuis van de gemeente Zuidhorn is gevestigd aan de Hooiweg, vlakbij het NS station(netje).
Het kantoor heeft de vorm van een driehoek en is samen met een driehoekig vormgegeven parkeerplaats een vierkant.
Dit wordt visueel benadrukt doordat de parkeerplaats is voorzien van dakplatanen
Architect: Gunnar Daan
De Parkeerplaats met de platanen in de herfst:
Details:
1.
2.
3.
STUDIO56-Humor-Waarzegster
Een en al glim is haar wagen
Lastig voor de foto
Ik had wel eens willen weten wat die behandeling inhoudt…
Maar helaas……
STUDIO56-treinen-Uitgerangeerd
Deze treinen zijn letterlijk en figuurlijk “uitgerangeerd”.
Ze staan op de rangeerplaats in Onnen.
Hondekoppen:
STUDIO56-Limousin-3
De Limousin komt van oorsprong uit Frankrijk . In Nederland grazen de dieren van mei tot november in weilanden van Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, het Drents Landschap, etc. Kalfjes blijven de eerste 8-9 maanden bij hun moeder.
STUDIO56-Limousins-2
Limousin koeien hebben een prachtige rood-bruine vacht, met lichtere kringen rond de ogen en de snuit. Het zijn heel gespierde dieren met een opvallend brede rug. Hun gewicht is er dan ook naar, stieren kunnen 1000 tot 1200 kg worden en koeien 600 tot 800 kg. Dit type koe kom je doorgaans in de wei tegen of in een natuurgebied, waar ze vrij kunnen lopen.
Moeder en kind
STUDIO56-Limousins
Een van de mooiste koeienrassen zijn de Limousins, mooie roodbruine en statige dieren. Hier in de buurt lopen er een aantal. Ze zijn ook fotogeniek. Vooral leuk als er kalfjes bij zijn. Ze steken mooi af op het groene land:
STUDIO56-Digitale modevormgeving-Stadse meisjes op het platteland
De kleuren van de kleren van de meisjes komt overeen met die van hun vriendjes in de wei en dat viel 1 van de koeien ook al op….
Pubermeisjes in hun nieuwe schoolkleren-2(naar een idee van Sjoerd):
STUDIO56-Canadese Ganzen
…Wat een breedte hebben die vleugels…
De Canadese gans is een vreemde eend in de bijt. Deze forse ganzensoort komt oorspronkelijk uit – jawel – Noord-Amerika: Alaska, Canada en de noordelijke overige staten van de VS. Echte wilde canadese ganzen zijn zeer zeldzaam, maar daar staat tegenover dat deze gemakkelijk herkenbare soort veelvuldig in Nederland voorkomt: het zijn allen afstammelingen van vogels die voor de jacht zijn uitgezet, aangevuld met siervogels uit parken. Vooral in de natte delen van Nederland weet de canadese gans zich uitstekend te handhaven.
Deze Canadese ganzen bevinden zich in de Onnerpolder in Groningen:
Ben maar niet al te dichtbij gaan staan. De ganzen kwamen nogal dominant over:
STUDIO56-Foto-van-de-week
Deze week was het heel duidelijk..De Biks is de-foto-van-de-week geworden..met een kleine toevoeging…Fijne zondag…
Klik hier voor de originele foto:https://studio562614.wordpress.com/2012/09/13/studio56-de-biks-vervolg/
STUDIO56-De Biks-vervolg
In de Onnermeerpolder in Groningen staat windmolen/watergemaal de Biks, waarover ik al eerder heb geschreven. Dit keer gefotografeerd onder andere weersomstandigheden en weer uit een andere hoek. Ik vind de molen prachtig liggen in het landschap, ook als je verderweg staat…. er loopt een zand/grind weggetje naar toe en geeft het geheel daarmee nog eens een extra nostalgisch tintje….
STUDIO56-Het meest noordelijke hunebed
Dat is G1..De G van Groningen…
Hunebed G1 ligt ten zuidwesten van Noordlaren in de provincie Groningen.
Het hunebed ligt op een heuveltje in een bosje, dat via een zandweg vanuit Noordlaren is te bereiken. Het is het meest noordelijke van de nog op de oorspronkelijke plaats gelegen hunebedden.
Tot 1982 was dit ook het enige nog bestaande hunebed in de provincie Groningen. In dat jaar werd bij opgravingen nabij Heveskesklooster het nog noordelijker gelegen hunebed G5 gevonden. Dit laatste hunebed ligt niet meer op de oorspronkelijke plaats, maar is tentoongesteld in het Zeeaquarium te Delfzijl. De hunebedden G2, G3 en G4 hebben ooit bij Glimmen gelegen, maar zijn verdwenen. Ruim één kilometer ten zuidoosten van het hunebed in Noordlaren liggen de twee hunebedden D3 en D4 van Midlaren. Die liggen dan weer in Drenthe.
Het hunebed G1 is oorspronkelijk groter geweest. Er resteren nog twee dekstenen, waarvan er één opvallend groot is.
Bij archeologisch onderzoek door Albert van Giffen in 1958 zijn overblijfselen van 150 potten gevonden.
Hunebedden blijven tot onze verbeelding spreken
Het hunebed is erg mooi gelegen. De sfeer kan- in de herfst of in de winter- soms zelfs idyllisch aandoen. Ik ben geen zweverig type, maar voelde toch iets van magie toen ik op deze plek stond. De bomen rondom zorgen voor een bepaalde sfeer.
Helemaal niet bang
Hunebedden worden steeds vaker als klimrek gebruikt.. Kinderen lijken helemaal niet bang te zijn in de buurt van deze magische stenen. Bij sommige locaties blijkt dat overigens niet helemaal ongevaarlijk. En wat zouden de hunebedbouwers ervan vinden….
Een maisoffer
Toch was er ook iemand die blijkbaar “de goden” gunstig wilde stemmen:
Terug naar Homepage:https://studio562614.wordpress.com/
STUDIO56-De Biks
Uitstapje naar een voormalige molen annex watergemaal in de Onnerpolder bij Onnen en Haren in de provincie Groningen.
De molen “De Biks”werd in 1857 door molenbouwer Helenius ten Have uit Mensingeweer gebouwd en bemaalde De Onnerpolder (groot 1372 ha) en loosde het overtollige water op de Hunze.
De molen is ondertussen niet meer het officiele watergemaal in de polder. Die functie is overgenomen door een modernere versie gemaal, dat overigens veel minder mooi oogt in het landschap. De molen is nog wel altijd ‘in bedrijf” zei het op vrijwillige basis. Om er te komen vergt wel de nodige inspanning. Er loopt slechts een onverharde weg (de Noorderhooidijk)naar toe. De bedoeling is dat in de toekomst de molen voor wandelaars en fietsers beter te bereiken zal zijn.
De weg naar De Biks is vrij lang,maar al heel gauw zie je hem in de verte liggen:
Type molen: Grondzeiler
Vanuit een andere hoek is het ook mooi om de molen te fotograferen:
Terug naar homepage: https://studio562614.wordpress.com
STUDIO56-Van Noord-Groningen naar Zuid-Limburg-Randonnée Grande Route(GR)
…Niemand loopt voor ons, dat doen wij zelf….
Geinspireerd door:http://www.gespinsel.blogspot.nl/
Een Lange-Afstands-Wandelroute (kortweg LAW) is een wandeling die zich uitstrekt over een langere afstand (vanaf ca. 100 km) en die niet rond gaat. Het begin en eindpunt van een LAW liggen dus niet bij elkaar.
Het Pieterpad is zo’n LAW en voert van Pieterburen in Noord Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid Limburg en is daarmee de langste aaneengesloten wandelroute van Nederland.
Het Pieterpad wordt het hele jaar goed belopen. Niet alleen met de voeten, maar ook met hart en ziel. 
Pieterpadlopers zijn echte die-hards. Ze lopen namelijk onder alle omstandigheden. Of het nu warm is of koud, nat of zeer nat…..Het gaat ze namelijk niet alleen om het lopen, maar vooral om wat ze onderweg tegenkomen.
Het Pieterpad is een gemarkeerde wandelroute van 488 km in 27 etappes…..
De route van het Pieterpad is beschreven en gemarkeerd in beide richtingen. In de Pieterpadgids van het NIVON treft u bij elke(topografische) kaart een routebeschrijving aan in de richting noord-zuid en in de richting zuid-noord. U kunt dus net zo goed beginnen in Maastricht als in Pieterburen.
Het lopen van het Pieterpad is bedoeld als een recreatieve ervaring met de nadruk op natuur en cultuur, en niet als een prestatieloop. Toch hebben sommigen de pas erin:
…Met gezwinde pas….
Het Pieterpad voert langs verschillende soorten landschappen:de Groninger klei, de Drentse zandgronden, de Sallandse Heuvelrug, de Achterhoek, het Montferland en tenslotte het langgerekte, gevarieerde Limburg. Ieder gebied heeft daarbij zo zijn eigen karakteristiek, boerderijtypen, dorpen, cultuurlandschap en industrie.
…Bepakt en bezakt….
Pieterpadlopers zijn van alle leeftijden, jong of oud, ze trekken er elke dag weer op uit. Vooral in deze tijd is het druk op het pad. Bepakt en bezakt, luchtig aangekleed of juist dicht ingepakt. Met gezwinde pas of al wat moeizaam lopend.
…Van alle leeftijden…
1. In je eentje:
2. Of met meer…:
Er zijn ook alternatieve routes voor mensen met een hond. Het Pieterpad loopt namelijk ook door beschermde gebieden, waar het verboden is te wandelen met je trouwe huisdier:
Het leuke van het pad is dat je het hele jaar door kunt kiezen voor een bepaald deel en een passend aantal kilometers. En natuurlijk moet je af en toe ook even uitrusten. Er staan bankjes genoeg langs de route:
Komend weekend heeft het Nivon een Vlinderwandelweekend langs het Pieterpad georganiseerd. Het Pieterpad lopen en tegelijkertijd vlinders zien en/of fotograferen. Dat kan op 25 en 26 augustus 2012 . Inschrijven voor een of meerdere etappes kan via : www.vlinderweekend.nl
STUDIO56-Lijnenspel-2
…Fotografie is een beeld kaderen in je hoofd….
Een soort van vervolg op mijn eerdere log ” Zon en schaduw-Soleil et ombre-lijnenspel”. Het valt me op dat de schuine lijn in deze foto(die van het watergemaal) desorienterend werkt. Ineens weet je niet meer of je horizon nog wel recht is. Wel heel bijzonder al die verschillende lijnen in dit beeld en dan die prachtige wolken erboven(Ik heb iets met wolken):
FOTOGRAFIE EN DESIGN STUDIO 56 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.